DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 5-6/1965 str. 10 <-- 10 --> PDF |
Poslije smrti Pančića odlučila je Akademija da se preštampaju sva njegova djela. Za tu svrhu izabran je i poseban odbor. Zaključeno je da se sitniji spisi prikupe u jednu knjigu. Ministarstvo prosvjete htjelo je otkupiti Pančićeve spise, ali nije došlo do nagodbe s porodicom. Botanički vrt poslije Pančićeve smrti u proljeće 1888. bio je poplavljen Dunavom. Voda je oštetila staklenike i nasade. Naredne godine nadošla je voda s druge strane. Trebalo je tražiti povoljnije mjesto. Kralj Milan stavio je na raspolaganje svoju baštu u Palilulskom kraju, zvanu »Jevremovac«. Udruženje studenata Prirodno-matematskog odsjeka pokrenulo je akciju sa Pančićev spomenik. Kralj Milan priložio je 4000, općina 4000, a Pančićev zet Milan Mostić 1000 dinara. Odlučeno je da se spomenik podigne u parku prema Velikoj školi u blizini botaničkog kabineta. Spomenik je izradio u Parizu 1891. kipar Đorđe Jovanović , a otkriven je 1897. Na svečanosti je prisustvovao i kralj Aleksandar Obrenović. O 100-godišnjici rođenja Pančića održala je Srpska akademija nauka svečani skup na komu je Prof. 2. Juriši ć podnio rad »Život i rad Dr J. Pančića «. Prof. N. Ko š a n i n prikazao je životni put i djelovanje Pančića. Maja 1938. Akademija je održala svečani skup povodom 50-godišnjice Pančićeve smrti. Poslije Prvog svjetskog rata umrla je Pančićeva najmlađa kći Milica, udovica advokata Milana Mostića. Tom prilikom prenesene su kosti Pančića na novo groblje i sahranjene s njenim posmrtnim ostacima. Grob je time ostao zaboravljen. Bio je daleko od reda velikana, gdje mu je bilo mjesto. Januara 1950. na prvom savjetovanju biologa Srbije dotakao se S. Stanković u uvodnom govoru i Pančićeva 42-godišnjeg rada, kao i njegovih zasluga za razvoj srpskih prirodnih nauka, te ponovno osvježio ideju izdavanja Pančićevih djela. G. 1951. planinari Srbije ostvarili su davnu Pančićevu želju da vječno počiva na Kopaoniku. Iz omorikovih dasaka sagrađen je sanduk i 5. VII 1951. izložen s kostima Pančića u auli starog Univerziteta. Planinari su prenesli sanduk u dugoj povorci na željezničku stanicu i prevezli ga na Kopaonik, gdje je narednog dana obavljena sahrana u mauzoleju izgrađenom iz kopaoničkog granita na najvišem vrhu Kopaonika prozvanom »Pančićev vrh«. Time je izražena zahvala srpskog naroda uspomeni velikog Pančića. G. 1954. rodni kraj podigao je u Bribiru spomenik Pančiću. Na toj svečanosti učestvovale su delegacije Srpske akademije nauka, Beogradskog Univerziteta i dr. RADOVI JOSIPA PANCICA 1. »Verzeichniss der in Serbien wildwachsenden Phanerogamen, nebst den Diagnosen einiger neuer Arten«. Objavilo Zoološko-botaničko društvo u Beču 1856. Rad obuhvata 1806 vrsta koje je Pančić skupio i obradio zadnjih 10 g. u Srbiji. Opisano je 5 novih vrsta i 22 nove odlike postojećih vrsta. S radom Pančić je bio vrlo nezadovoljan zbog krupnih grešaka prilikom štampanja i zbog neugodnosti u vezi s time na stručnom polju; 2. »Plantae Serbiae rariores aut novae«, 3 sveska, 1856, zajedno s V i s i anij em; 192 |