DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 5/1887 str. 34 <-- 34 --> PDF |
— 218 - a nikad pako kao čista šuma. S početka raste veoma "brzo, a kasnije polaganije. Na londonskoj izložbi god. 1862. bijaše izloženo njekoliko mlađih stabala od teak-drva, koja m za dvje godine 30 stopa u visinu porasla na vlažnom i plodnom tlu, sačuvanom od požara (mora se priznati, da je taj pojav prirasta kod šumskog drveća zbilja njeki curiosum, a može se po našem mnienju jedino pripisati vanrednoj životnoj snazi biljina u tropijskom pođnebju. Uredničtvo). Iztraživanjem glede dobe dozrielih stabala konstatovano je ipak, da teak-đrvopotrebuje popriečno više od sto godina, da poraste na debljinu od 2 stope. Suho lišće i travu, poboljšavajuć tlo, da ostaje rahlo i vlažno, unište većinom požari. Takovo tlo sprže jaki suncožari, postaje usljed toga tvrdo, ter kišne bujice Monsoon-vjetra odplave pepeo s obronaka u doline; tim načinom dakako gube se sve skoro hranjive čestice za rastline odnosno drveće. Opaža se, da požari ne samo naravsko pomladjivanje šuma prieče, nego i snagu tla absorbiraju i tako porast drveća zaustave. U Burmi je tako zvano Toungva-gospodarenje (napaljivanje tla) glavnim uzrokom požara. Na mjesto, da se šuma krči i pretvara u polja i oranice, posieče se sve drvo i zatim mjeseca ožujka i travnja, kada se to sasiečeno drvo na tlu osuši, zapale se te šumske površine i drvo izgori. Čim prva kiša pade, sije se ondje riža, pamuk i razno povrće, što bez pluga i kopanja uredi izdašnim rodom, jedino da se samo čisti i plievlje od trave. U njekih slučajih se i po drugi put sije. Navadno pako već iza prve žetve napusti se takova paljevina, ter se opet gore pomenutim načinom daljnje šumske površine sjeku, pMe i uništuju. Takovo poljsko gospodarenje biva u Indiji samo u pokrajinah, kamo si nije još put prokrčila civilizacija. U Mjsore poznat je taj način gospodarenja pod imenom „Kumri", nu baš ondje bje pred jedno 20 godina to gospodarenje, odnosno bezobzirno haranje šuma energičnim nastojanjem dra. Cleghoru-a obustavljeno, koji je bio kasnije Conservator of Forsts u Madrasu. U Burmi nemogoše tom zlu na put stati, jedino što postigoše proti tomu, da se Toungja-gospodarenje ipak zabranilo u šumah teak-drvom obraštenih i u novih nasadih teak-a. Ta zabrana ide dosta lagano napried, i te zatvorene šume iznašaju do sada u Burmi površinu od samo 280 engl. kvadrat, milja, od kojih je 2500 acres s teak-drvom pošumljeno. Sada ćemo opisati vai^da zelene šume u Burmi, ležeće na vlažnih prediehh nižih brežuljaka; ove su prostrane i osobito bujnog rasta. Množina raznih vrsti drveća nalazi se u tih šumah^ koje do 200 dapače i više stopa u vis raste; te šume su tako gusto obrasle, da se većkrat kroz nje uemože proćt. Samo divlji slonovi proturaju se tuda, a od sela do sela vođi uzak putić. Šumar razlikuje drveće po tom, da li više ili manje svjetla trebaju. N. pr. bor nepodnosi nikakove zasiene, s toga sjeme neklije i neuspjeva pod vlastitom zasieaom bora. Usuprot pako bukva, jelva i smreka podnašaju mnogo zasiene; mlade biljke uzdrže se dugo pod zaštitom šume, rastu doduše polahko, nu čim se u šumi nješto svjetla otvori, tjeraju brzo u vis. Kod svake dobro ^^s^^^m |