DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 4-6/1920 str. 72 <-- 72 --> PDF |
dnika, ili pako kupom malih partija drva u šumi na panju na javnoj licitaciji. Svakako bi bilo potrebno, da se svagdje, gdje to traže prilike, od strane većih sopstranika šume osnuju stovarišta izradjenog drva za lokalne potrebe pučanstva. U tu svrhu valjalo bi potrebnu količinu redovitog drvnog etata osigurati. Tek ostatak godišnjeg drvnog etata, koji preostane iza podmirenja lokalne potrebe stanovništva, može da se proda na javnoj licitaciji trgovcima drvom. Visinu takse za ogrevno drvo i ostale šumske užitke ima da ustanovi šumarki tehničar dotične kotarske oblasti u sporazumu sa vlasnikom šume, a uz predhodno saslušanje agrarnih odbora dotičnih opština. Kod ustanovljivanja cena neka se uzmu u račun i upravni troškovi, troškovi šumskog uzgoja, porez, namet, te stanoviti procenat čiste dobiti za šumski kapital, koji nesme biti veći od 3Va % U kalkulaciju neka se uzmu i lokalne cene drva, ostalih šumskih proizvoda dotičnoga kraja. Svakako se ima nastojati, da ustanovljene cene budu primerene, te da ne prekoračuju cene šumsko odštetnog cenovnika. Ponovno se upozoruje, da šume velikih posjednika za sada jošte nemogu biti tretirane kao svojina države, pošto dosadašnjim sopstvenicima nisu ustanovljene ni plaćene odštete. Stoga sadašnji sopstvenici imaju prava na redovite šumske prihode, te prema tome moraju biti izvešćivani o svim šumsko gospodarstvenim odredbama i raspoložbi s prihodima poseda. Za šumske produkte i užitke, koji se prema gospodarstvenom planu mogu da prodaju na malo stanovništvu najbliže okolice dotičnih šuma, imaju se izdavati doznačnice po samoj šnmskoj upravi. Šumski tehničari nadležnih kotarskih oblasti imaju strogo da paze, da se kod toga ne čine zloporabe. Agrarni poverenici ili agrarni odbori ne smiju u opšte nikome izdavati dpznačnice za ...., pa ni dobrovoljcima, ni invalidima. Sve doznačnice, koje se imaju da izdavaju uvek u tri primorka, kopiranjem pomoću indigo hartije, i pod istim brojem, neka se točno evidentišu. Ubrani novac valja da se ulaže prethodno u onu banku, koju označi sopstvenik šume. Od tih uplata i primitka može šumska uprava velikog poseda u sporazumu sa agrarnim poverenikom da zadrži toliku sumu, kolika je potrebna za naplatu redovitih izdataka za dotični godišnji kvartal. S novcem, koji je zaprimljen i uložen, može se raspolagati samo na osnovu dozvole ministarstva za agrarnu reformu. Nadleži šumarski tehničar političke uprave ima vlast i dužnost, da prema potrebi od vremena do vremena kontroliše poslovanje šumske uprave velikih vlastelinstva spadajućih pod ustanove predhodne odredbe za pripremu agrarne reforme, koji se nalaze u njegovom službenom području, te ima pravo uvida u sve poslovne knjige i račune dotičnog šumskog posjeda, tako da bude potpuno zajam { |