DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 8/1920 str. 26 <-- 26 --> PDF |
188 prostor od 300 ha tako, da veliki posednici šuma, od kojih se veći delovi oduzimaju, ipak imaju pristojnu rentu. Od državnih šuma svima okolnim opštinama trebalo bi dati prema broju njihovog stanovništva potrebne prostorije šuma, iz kojih bi one mogle podmirivati svu potrebu u drvetu, kao glavnom šumskom proizvodu i u sporednim šumskim proizvodima, kao ispaši stoke, žiropaši i t. d. Na ovaj način, dodeljujući opštinama kao celini (sva pripadajuća sela) potrebne komplekse šuma, iskupila bi se prava uživanja na služnosti iz državnih šuma i ove bi onda bile u stanju, da zadovolje interese države Svima okolnim opštinama bez obzira, da li su one do sada imale svoju šumu ili ne, treba dati potrebne im komplekse, a gazdinstvo u njima poveriti državnoj upravi i kontroli i u njima zavesti trajno šumsko gazdinstvo i stvoriti mogućnosti, da šume stalno služe namenjenom cilju Prilikom izdvajanja državnih šuma treba iz njihovih granica exproprisati privatnu svojinu, ako bi je bilo, i zameniti je drugim parčetom na okrajku šume ili isplatiti u novcu, kako privatna svojina ne bi smetala racionalnom i intenzivnom gazdinstvu državnih šuma: Utrine i javne ispute treba smatrati kao šume i sa njima na ist1 način postupati i gde god je moguće obzirom na veću razvijenos* stočarstva treba ustupiti veću površinu utrine u interesu celine šume- Sve propale i isplošćene utrine treba staviti pod zabran i i posumiti ih veštački, te i na taj način povećati prostornost šuma. Prema ovom mišljenju nestalo bi šuma seoskih (zemljišnih zajednica) i ostalih korporacija. Sume rudarskih predi zeca, poveljinske i imovno opštinske su i inače državna svojina. Sve ostale napred izbrojane šume ostale bi, u koliko bi bile ispod 200 ha. površine, privatna svojina. Četvrto mišljenji može odpasti, jer ne vodi nikakvom rušenju šumskog pitanja. Po trećem mišljenju povlašćuju se naročito one opštine, koje se nalaze u neposrednoj blizini šuma i okolo ovih, što je sasvim i opravdano. Jer one su i do sada više ili manje bile gospodarisopstvenici izvesnih oeiova šuma ili su u ovim* imali prava uživanja i služnosti i ne bi bilo pravo lišavati ih tih prava, niti se i nihov opstanak i napredak može z^misiiti bez šuma. One su mahom stočarske i treba im ispusta za stoku, sem oga one se bave drvodeljstvom kao kućevnom industrijom i za to im treba dati materijala i omogućiti im opstanak rada i zaradu i uslove za blagostanje. Sem toga one kao komšije šuma uvek su tu, da budu čuvari tih šuma i pomažu državi u izvršenju svih radova u šumi. Njihovo je stanovništvo sta ni šumski radenik i za to ga treba i naročito povlastiti. Za ostale udaljenije seoske i varoške opštine treba organizovati eksploataciju u sopstvenoj režiji i njih snabdevati potrebmm materijalom u drvetu. Isto tako i siînu domaću industriju i zanatstvo, koje ne bi bilo u stanju, da uzima državne šume u vlastitu eksploataciju, i podmirivati ih redovno i stalno potrebnim materijalom, kako ovi ne bi bili prinuđeni da uvoze državni materijal sa strane. Na |