DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 12/1935 str. 13 <-- 13 --> PDF |
povećana potražnja drveta u prvim poratnim godinama korisno je poslužila mnoge eksportne države, koje su počele da produciraju veće količine drveta za eksport, jer su prodajom tog drveta popunjavale prazne državne kase, te na taj način suzbijale ekonomske i budžetske krize. Ali takvo stanje nije dugo trajalo. Zahvaljujući disorijentiranosti, koja je nastala prvih poratnih godina na drvnom tržištu usled otsustva Rusije, eksportne države lako su prolazile nalazeći kupce za svoje drvo. Ali od momenta kada je Rusija počela iznositi veće količine svog drveta na Evropsko tržište, kod potražnje drveta primetila se tendencija za smanjivanjem. Odmah se videla zasićenost Evropskog tržišta, što je dovelo do pada cena i smanjivanja izvoza za mnoge evropske eksportne države, npr. Poljske za 47%, Finske za 28%, Švedske za 18%:, Austrije, Čehoslovačke, Rumunije i Jugoslavije i t. d. Povećanje izvoza Rusije izazvalo je veliku paniku na evropskom tržištu. Njen izvoz ponovo zauzima jedno od prvih mesta u Evropi, koji je 1926-7 i do septembra 1928 godine stigao granicu od 40% predratnog izvoza, uzimajući u obzir samo sadašnju teritoriju S. S. S. R., a 1929 godine dostigao je praktički predratni izvoz. Takva je situacija zadala dosta brige svima evropskim državama, a naročito severnim, čija je egzistencija zasnovana specijalno na bogastvu šuma. Više puta su ove države tražile od pretstavnika Društva Naroda da se pitanje o eksportu drveta prouči od strane ekonomske sekcije Društva Naroda. Osobito Ministar Spoljnih poslova Finske, čiji je izvoz drveta iznosio 50% više od celokupnog izvoza, tražio je od Društva Naroda da se ovo pitanje o eksportu što brže prouči. Na intervenciju severnih i drugih država Društvo Naroda odazvalo se tome traženju, a kao rezultat toga bio je sazvan internacionalni kongres u Parizu 1929 godine i u Zenevi 1932 godine, na kojima je istaknut ceo niz važnijih pitanja za suzbijanje krize u industriji i trgovini drvetom. Države centralne Evrope radi zaštite nacionalne proizvodnje drveta bile su prinuđene da zatvaraju granice za uvoz drveta iz drugih država. Tako je došlo do zatvaranja granice između Poljske i Nemačke krajem 1930 godine, za uvoz drveta iz Poljske. Iste godine Francuska zabranjuje uvoz drveta poreklom iz Sovjetske Rusije, a počev od avgusta 1931 godine Francuska je kontigentirala uvoz drveta, ma kakvog porekla. Između Čehoslovačke i Mađarske došlo je do sporazuma, posle konflikta, odnosno carine na drvo, koje se uvozi u Mađarsku. Jedna mera za poboljšanje konjunkture na evropskom tržištu nastala je stvaranjem opštih uslova za prodaju drveta pojedinim državama. Osobito je aktuelnim postalo pitanje o kontaktu u radu između sopstvenika šuma, šumskih preduzeća i industrijalaca. U vezi s ovim za poslednje vreme je održan čitav niz konferencija i konvencionih pregovora. Osobitu pažnju zaslužuju pregovori između industrijalaca drveta Jugoslavije i Rumunije. Kao rezultat toga bio je organizovan sindikat »Union Bois«, jedna organizacija za prodaju drveta na Mađarskom tržištu između Poljske, Rumunije i Jugoslavije. Takođe zaslužuju pažnjupregovori u Čehoslovačkoj između pretstavnika šumskih gazdinstva i industrijalaca drveta, koji su zahtevali ujedinjenja većih preduzeća radi regulisanja cena i prodaje drveta, kao i prinudno regulisanje (putem 557 |