DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 6/1937 str. 13 <-- 13 --> PDF |
2) podeliti istu na pošumljeno i nepošumljeno zemljište; 3) podeliti nepošumljenu površinu po kategorijama; 4) sastaviti taksacioni opis šume; 5) odrediti celokupnu zalihu drvne mase; i 6) sastaviti karakteristiku zdravstvenog stanja šume. Određivanje celokupne površine vrši se po foto-šemama i fotoplanima. Foto-šema i foto-plan su skoro isto što i grafički plan. Ako na njima povučemo granice snimljenih objekata, što nije težak posao, to se određivanje površine vrši na običan način: geometarski, pomoću planimetra itd. Stepen tacnosti merenja površina po foto-planima odgovara približno tacnosti geodetskog snimanja. Podjela celokupne površine na pošumljene i nepošumljene delove ne predstavlja takode velikih teškoća. Razlika između površina pod šumom i površina šumom neobraslih na aerosnimeima je dovoljno jasno izražena. Svakoj šumi odgovara na slici tipičan »zrnast« crtež. Površina neobrasla šumom, za razliku od površine pod šumom, nema zrnastu sliku. Ton slike nepošumljene površine više je ili manje jednolik. Po intenzivnosti ovaj ton varira od čisto belog (pesak) do crnog (voda), prelazeći kroz sve nianse sive boje. Močvare obrasle sitnim drvećem računaju se u nepošumljene površine, jer ne predstavljaju skoro nikakvu vrednost u šumskom gospodarstvu niti uopšte odgovaraju pojmu »šuma«. Odrediti na slici granicu između takvih površina i površina pod šumom nižih boniteta (V i Va) vrlo je teško. I jedna i druga ima sitnozrnast karakter slike i do sada još nisu utvrđeni nikakvi tipični znaci, po kojima bi se moglo mehanički i objektivno vršiti izlučivanje takvih površina. U takvim slučajevima dešifrovanje se vrši subjektivnom okularnom ocenom opšteg karaktera slike, a najviše koristeći se »kompleksnim« znacima. Isto tako teško se izdvajaju mlade sastojine viših boniteta od močvarnih površina obraslih sitnim drvećem i od površina pod džbunjem. Sve one imaju sitno-zrnastu, na prvi pogled identičnu sliku, ali pri pažljivijem posmatranju vično oko ipak može utvrditi razliku i izdvojiti ih po sledećim osobinama: Močvarni tereni sa sitnim drvećem imaju zrnastu jednolik u sliku; sve projekcije kruna (zrna) više su ili manje jednake po veličini. Vrlo često neposredno do takvih površina ili čak na njima nalaze se prave baruštine lišene svake gospodarski važnije vegetacije. Pomladak i mlade sastojine naprotiv imaju šarenu i jasnij u sliku. Po različitim veličinama projekcija kruna može se zaključiti, da nisu sva drveta jednaka. Najčešće između malih kruna umešane su i veće, tj. od zaostalih semenjaka. Pri posmatranju u stereoskopu ta se razlika ispoljava u još jačem stepenu: drveta po močvarama jednaka su po visini, kod podmladka pak uvek pojedina drveta (semenjaci) nesrazmerno nadvisuju ostala, tako da su im krune u slobodnom prostoru. Površine pokrivene džbunjem izgledaju na slici slično kao površine pokrivene pomlatkom. Razlika je u tome, što pomladak ima izraženu zrnatost i mogu se razlikovati pojedine mladice, džbunje pak nema zrnatosti uočljive u takvoj meri i pojedine krune ne mogu se razlikovati čak ni pri posmatranju pod lupom. Opšta slika površine obrasle džbunjem liči više na razbacane crte, a ne na zrna; ton slike otvoreniji je 283 |