DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 3-4/1938 str. 39 <-- 39 --> PDF |
2) Pod utjecajem svojih mladih pristaša Brt prekida tradiciju ultrakratkih ODhodnja, koju je zaveo P r e s s 1 e r, koji je, kako navodi! Borg m a n n, izračunao za smreku ophodnju od 60 godina, za bor 70, za bukvu 80, a za hrast ophodnju od 90 godina. 3) Moderna Brt otklanja kapitalistički misticizam, koji sadanju vrijednost dobara izvodi iz nekih nerazumljivih i neshvatljivih veza sa budućnošću i time izaziva zbrku pojmova. Svoje formule izvodi i tumači na najjednostavniji način na temelju omjera između vrijednosti, koje postoje u sadašnjici. 4) Šumarsku nauku proglašuje kao dio opće ekonomske nauke, pa s time u vezi daje poticaj za pojačanje kontakta između teoretske ekonomske nauke i šumarske nauke kao i kontakta između šumskog gospodarstva i ostalih grana nacijonalne privrede. Istražuje međusobnu zavisnost pojedinih privrednih grana u okviru nacijonalne ekonomske zajednice. 5) U svojim istraživanjima očituje volju za realnošću u većoj mjeri, nego je to bilo do sada, zato i nastoji da numeričku veličinu šumskog kamatnjaka matematski precizno odredi i ne zadovoljava se sa neodređenim apstrakcijama. Ovakova nastojanja pružaju mogućnost objektivne kritike, a time i objektivnog napretka. 6) Činjenicu, da je samo sastojina primarni organizam šume, ističe kao programatsku tezu, koju potkrepljuje čvrstim dokazima. Držim, da ovakav razvoj teorije najveće zemljišne čiste rente ni) najmanje ne slabi i ne razdvaja ovaj naučni smjer, već ga naprotiv ojačava i otvara vidike novom napretku i razvoju. 3. Kritika teorije najveće zemljišne čiste rente. Nema u šumarskoj nauci valjda ni jednog naučnog sistema, koji bi bio toliko kritiziran i napadan kao baš Brt. Od časa njezinog postanka pa do danas traje ljuta teoretska borba; već tri četvrtine stoljeća redaju se u stručnim glasilima šumara čitave Evrope članci, u kojima pojedini pisci zauzimaju stanovište spram ove teorije: nekil za, a neki protiv, đak je najveći broj onih, koji tu teoriju djelomično priznavaju, a djelomično odbijaju. Objelodanjuju se knjige i brošure u stilu onih, koje potječu od Hönlinger a i koje nose bombastične naslove kao n. pr. »Beweise für die Unrichtigkeit der Reinetragslehre«, ili »Der endgültige Niederbruch der Bodenreinertragslehre« i slično. Međutim na drugoj strani opažamo, da na braniku ove teorije stoje ljudi, koji su u najvećoj mjeri zaslužni za šumarsku nauku, koji su upravo izgradili tu nauku, u koliko se tiče šumske statike i nauke o računanju vrijednosti šuma. Da se ograničimo samo na Nijemce, moramo spomenuti Pressler a, Gustava Heyer a, Judeich a, Endresa, Guttenberga i mnoge druge. Međutim ne zagrijavaju se za ovu teoriju samo stariji predstavnici šumarske nauke, već i istaknuti predstavnici mlađe generacije, kao n. pr. Borgmann , vide u toj teoriji osnovicu, na kojoj treba dalje izgrađivati šumarsko znanje. Ne možemo si ozbiljno zamisliti, da bi svi ti odlični predstavnici Šumarske nauke zapali u jednu te istu pogrešku i da bi uz nju i nadalje tvrdokorno ustrajali, makar imjeHönlinge r s drugovima »konačno dokazao«, da su na krivom putu. Već sama ova neobična žilavost i otpor153 |