DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 7/1938 str. 20 <-- 20 --> PDF |
da bismo bili potpuni, prije nego prijeđemo na samu stvar, pogledati, šta nam i taj pravilnik o tome kaže. » Pravilnik o izradi; i primjeni privrednih planova (gospodarskih osnova) za suvate i planinske pašnjake, propisan na osnovu čl. II Uredbe o uređenju i vođenju knjiga suvata i planinskih pašnjaka od 10 decembra 1932 god. obnarodovane u »Službenim novinama« od 22 aprila 1933 god. br. 90. — u poglavlju 2 čl. . o izdavanju suvata i planinskih pašnjaka daje slijedeće tumačenje: »U prvom redu treba povući granicu između šuma i pojasa suvata i planinskih pašnjaka. »Glavna karakteristika suvata je ta, da se nalaze u zoni! iznad prirodne granice šumske vegetacije, a za planinske pašnjake, da se nalaze u zoni, gdje se šuma razreduje stablimice ili u zasebne grupe. »Oranice između visokih pašnjaka s jedne i šume s druge strane nisu uvijek izrazite. Ima slučajeva, gdje uopšte nedostaje pojas planinskih pašnjaka, nego se suvat neposredno naslanja na šumu. »Tamo gdje sklopljena šuma najednom kao odsječena prestaje, treba granicu šume uzeti i kao granicu alpskih pašnjaka. U onim slučajevima, gdje se šuma postepeno razreduje prelazeći u pašnjak, povući će se donja granica planinskog pašnjaka tamo, gdje počinje šuma izrazito zaštitnog karaktera, koja se u smislu §§ 16 i 18 Zakona o šumama kao takova mora izdvojiti ili gdje se sastojina stablimice razreduje do obrasta 0.3, a tamo gdje se šuma razreduje u zasbene grupe do obrasta 0.5, ako pokazuje karakter planinskog pašnjaka. »Oni pašnjaci, koji se prostiru ispod granice šumske vegetacije . zoni, gdje se šuma inače razreduje u posebne grupe ili stablimice, imaju se kategorisati kao pl. pašnjaci i ako uopšte nisu obrasli nikakvom šumom, pa i u tome slučaju, ako je pl. pašnjak zahvatio i jedan dio zone, u kojoj bi se inače nalazila visoka sklopljena šuma«. Iz ovoga tumačenja vidimo, da je zakonodavac na prvom mjestu uzeo u suvate i pl. pašnjake samo one površine, koje se nalaze u alpskoj zoni t. j . iznad ruba sklopljene visoke šume. Time je postavio granicu između šume i planine ili, kako pravilnik veli, između šume i alpskih pašnjaka. U ovoj zoni je pravilnik podijelio pašnjake na gole planine (suvate) i na pl. pašnjake, a k tome je dodao još i pl. pašnjake, koji se nalaze u nižim položajima u zoni visokih šuma, i time obuhvatio sve ostale pašnjake iz ovih kategorija. Za ovakvu zakonsku oznaku razlike između suvata kao pl. pašnjaka veli g. ing. Popović da nije precizna, što je teoretski i strogo znanstveno uzevši sasvim tačno, pošto je bolje rečeno po njegovoj primjedbi, da je granica suvata »do granice visoke šume«, nego (kako je to u zakonu označeno) »iznad prirodne granice šumske vegetacije«. Jedino ovakvu granicu mogao je i naš zakonodavac zamišljati, pošto govori o golijeti iznad šume kao o suvatu, a u pravilniku strogo stvar objašnjava i luči ovaj pojam od pojma šume. Prema tome izgleda, da je g .ing. Popović htio da to shvaćanje samo precizira sa naučne strane, a ne radi toga, što stvar ne bi bila praktično razumljiva. Daleko od većeg značaja je druga njegova tvrdnja, da su suvati i svi pl. pašnjaci jedno te isto i da između njih ne postoji1 razlika. Na 364 |