DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 10/1938 str. 45 <-- 45 --> PDF |
Izmjena zraka u zvonu vrši se kroz otvor u gornjem dijelu zvona kao i kroz donju staklenu podlogu klijališta. U svakom klijalištu t. j . pod svakim zvonom vrši se jedna proba sa 100 sjemenaka. U čitav aparat stane 15 redova po 8 staklenih zvona t. j . svega 120 zvona. Slično ovom aparatu građen je i Rodewaldov aparat, ali se od njega razlikuje po tom, što filterpapir, na kojemu leže sjemenke, ne prima vlagu izravno iz vode, već iz pješčane podloge. Aparat se sastoji iz limene posude dimenzije 152 X 82 X 25 cm, u kojoj se nalazi voda. Nad čitavom površinom vode nalaze se dva sanduka napunjena sa finim kremenim pijeskom, koji je stijenjkama za usisavanje vode povezan sa vodom, te je stalno i jednolično vlažan. Regulisanje vode i temperature vrši se isto tako kao i kod Jakobsenovog aparata. Sjeme leži na debljem filterpapiru veličine 8X 8 cm, koji stalno prima vlagu od svoje pješčane podloge. Oba sandučića sa pijeskom poklopljena su sa lako pomičnim poklopcima od ultravioletnog stakla. Poklopci moraju stalno biti spušteni i sanduci pokriveni; tek je jedanput na dan dobro da se, radi prozrake, na 15 minuta dignu. Redovita stalna izmjena zraka u aparatu vrši se posebnim, u aparat ugrađenim ventilatorom. U Rodewaldovom aparatu podržava se temperatura između 20 i 30° C, a u Jakobsenovom između 20 i 25° C. Pošto je u Rodewaldovom aparatu klijalište suvlje, a u Jakobsenovom vlažnije, to uvjeti za klijanje u prvom odgovaraju kontinentalnoj klimi, a u drugom oceanskoj. Klijavost svake vrste sjemenaka ispituje se u oba aparata i to posebno u stalno podržavanoj jednoličnoj temperaturi (koja u Rodewaldovom aparatu u tom slučaju iznosi 30° C, a u Jakobsenovom 25° C), te u izmjeničnoj, kada se za vrijeme noći snizi temperatura na 10° C. Time se hoće da postigne, da se u klijalištu stvore uvjeti i prilike, kao što postoje u prirodi t. j . preko dana toplo, a po noći hladno, što kod sjemenaka izazivlje izvjesnu, za klijanje povoljnu reakciju. Konačno ću ovom prilikom da napomenem i način ispitivanja klijavosti sjemenja, koji se vrši po metodi japanskog prof. Hassegava i Eidmanna. Princip te metode temelji se na pojavi da, kad žive stanice klice dođu u doticaj sa kiselinom natriumselenita, ovoj oduzimlju kisik, pri čem se oslobađa amorfni seien, koji te stanice obojadiše crveno. Ta je boja to više intenzivno crvena, što je životna sposobnost klice jača. Iz svake se sjemenke izvade oprezno klice, te se nakon izvršenog pokusa razvrstaju u tri grupe i u tri reda lijepe na stakalca. U prvi red svrstane su one, koje su intenzivno crvene boje, u drugi red one, koje su slabo ili samo djelomice crveno obojadisane, a u treći red one, koje su ostale neobojadisane t. j . koje su za klijanje potpuno nesposobne. Prema tako dobivenom rezultatu određuje se procent klijavosti. Prednost je ove metode u tome, što se vrijeme, kojeje potrebno da se ispita klijavost naročito kod sjemenaka, koje vrlo polako klijaju — skraćuje na minimum. Résumé. Description, pour l´usage dans la patrie, des appareils semenciers vus ce printemps en Munich dans la Station pour l´exarniiiiation des semences forestieres. 511 |