DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 9-10/1948 str. 36 <-- 36 --> PDF |
2. U stranim jezicima ne postoji neki specifični stručni termin za tehniku poliranja drveta šelakom (u jeziku naših stolara »politiranje«). Naprotiv, taj se termin odnosi na materiju, koja se upotrebljava kod poliranja a ne na neku specifičnu tehniku rada. Otuda njemački termin Schellackpolieren (Kollmann 663), što bi doslovce prevedeno značilo poliranje šelakom. 3. Ako danas nauka traži, da praktično stolarstvo odbaci riječi politirati, politiranje i prihvati internacionalne termine polirati i poliranje (ruski .........., ..........., engl, polish, polishing, franc. polir, polissage, tal. pulire, pulitura), onda to nije nekritičnost već naprotiv kritičnost i savremenost, od koje stolarstvo neće imati nikakve štete već samo koristi. Odbacivanje nevaljalog termina politirati ne mijenja naučeni samu tehniku rada. Ukratko: nema opravdanja u oblasti obrade površina podržavati dva imena: polirati (poliranje) i politirati (politiranje). Nema opravdanja pretpostavljati, da se i u naučnom i stručnom smislu radi o dvije posve zasebne, iz temelja različite tehnike rada. Još je manje opravdano iz sadašnje podvojenosti termina zaključivati, da je nastavnik industrijske škole Popp — koji je po svom osnovnom obrazovanju šumar — oslanjajući se na izloženo naučno gledište, pošao nekim nekritičkim putem. To gledanje pisca Poppa ne može se ocjenjivati ni imenom naučnika, za kojim je on pošao, ni naslovom knjige, u koju se on ugledao. Naprotiv, ono se mora označiti kritičkim, jer se pisac očito rukovodio željom, da za svoje stručno gledanje nađe i savremeno naučno opravdanje. Uostalom pojmovno i terminološko pitanje pročišćavanja cijele oblasti tehničkih osobina, prerade, obrade i upotrebe drveta, koja je — naročito u stolarstvu — puna nenarodnih njemačkih jezično deformiranih stručnih izraza, treba riješiti, zajedničkim planskim radom stolarske struke i tehnologije drveta kao nauke. To se pročišćavanje ne da sa uspjehom doseći iznašanjem stručnog i terminološkog detalja pred nestručnu javnost. Uvjereni smo da će i Šumarski list, u želji da se pomogne rješavanje ovoga krupnoga pitanja, otvoriti svoje stranice svakoj stvarnoj diskusiji iz oblasti tehnologije drveta, došla ona iz redova stručnjaka ili naučnih radnika. Aleksandar Ugrenović NEKOLIKO PODATAKA IZ LISNlCKE TEHNIKE U SEBIJI Najprostiji i najrasprostranjenij način kresanja i uskupljanja lisnika obavlja se na sledeći način: Skrešu se grane s drveta (ili se ove poseku do zemlje, ako je izdanačka-šuimairička šuma, pa se ostave da se prosuše) a gde su zgomilane — razastru se. Kad se dovoljno prosuši list, onda se pristupi zdenjavanju u lisnike na zemlji, ili na stablu u vidu nagranaka (kreveta, nadrvnjaka). U krajevima gde je lisničarenje vrlo razvijeno, gde postoje stalne lisničke šume, gde je lisničarenje svake godine u privrednom planu svakoga domaćinstva obavezno, kao što je na primer slučaj sa slivom Trgoviškog Timoka u Istočnoj Srbiji, postoji zaseban izraz za zdenjavanja šume, pa se ne kaže zdenuti šumu u lisnik, već »taknuti« a umesto kresati kaže se »lastriti« šumu u lisnik. Međutim u krajevima gde još šuma nije tako obavezan i važan činilac u ishrani stoke, ne postoji poseban izraz za iskupljanje šume u kup, već se kaže »zdenuti«, kao što se kaže za seno ili za slamu. No pored ovoga 314 |