DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 3-4/1951 str. 6 <-- 6 --> PDF |
neka područja sreza koja su bila pristupna sa redovnim saobraćajnim sretstviima. Tu su oni, u stalnoj saradnj; sa članovima mesnih narodnih odbora izvršili izbor teren« za pošumljavanje i resurekciju. Referent je sačinio spisak tih terena ucrtao ih u kartu i odredio njihovu površinu procenorn. Ti tereni bili su birani po raznim kriterijima: referent i član sreskog odbora su bili skloni da biraju površine bliže mestima i putevima. da bi time olakšali učešće što veće mase radne snage narodnog fronta j drugih organizacija, zatim takove površine gde je bilo verovatno da će se pokazati dobar uspeh. Članovi pak mesnih narodnih odbora birali su skoro redovno površine za pošumljavanje na granici svoga atara, a, površine za resurekciju što bliže selu radi lakšeg odvoza posečenoig materijala. Na kraju je izvršen neki kompromisni izbor. Površine u toku jedne bujice sa strmim obalama, za čije pošumljavanje je bila potrebna specijalna tehnika smirivanja., nije nitko predlagao. Od izabranih površina za pošumljavanje najveća bila je 2,5 ha a ukupno ih je bi´o 27, dok je najveća za resurekciju bila 3,5 ha a bilo ih je 36. Tako izabrane površine skupa sa onima koje su pismeno dostavili neki mesni odbori, unesene su u formulare. Vrste drveća za pošumljavanje uzete su prema zalihama sadnica i semena s kojima je raspolagao sreski rasadnik a s kojima se i dosada stalno radilo. Za izvršenje plana predviđena je .dobrovoljna radna snaga i plan je bio gotov j upućen višoj instanci na odobrenje. Nakon izvesnog vremena stigao je u srez odgovorni referent za više instance, održao konferenciju o planu i usloviima za njegovo izvršenje, razgledao rasadnik i vratio se. Posle toga je stigao odobreni plan sa određenom kvotom za pošumljavanje i resurekcijiu, koja se vrlo malo razlikovala od predložene. Odobreni plan nije dirao u izbor površina i njihov raspored. Posle razbijanja plana se pristupilo pripremama za njegovo izvršenje. Već površna analiza ovog postupka otkriva nam odmah u njegovom početku takve greške i nedostatke, koje čine svaki daljni rad problematičnim i slučajnim. Osnovna greška koja nam se prva ukazuje jeste traženje predloga plana od sreskih nar. odbora (ili uopšte od nižih jedinica) bez prethodno danog planskog zadatka. Plan se naime šumske melioracije degradiranih površina u jednom srezu, principijelno uzevši, ne može samostalno sastavljati za područje tog sreza bez veze sa sličnim površinama u susednim sre^ovima (barem u osnovnim linijama) s kojima su degradirane površine našeg sreza povezane u jedno degradirano područje. Plan šumske melioracije za područje jednog sreza se tako pojavljuje kao deo jednog šireg plana sastavljenog za određeno degradirano područje. No ne samo to, plan šumskih melioracija za jedno degradirano područje nije samostalan plan, on treba da bude deo jednog »plana opšte melioracije« tog područja, koji treba da sadržava još i poljoprivredne melioracije i vodoprivredna i saobraćajna rešenja, prema tome to je jedan kompleksan plan. Planski zadatak iz sektora šumskih melioracija se zato može dati jednom srezu (ili uopšte nižoj operativnoj jedinici) samo na osnovu plana opšte melioracije, a uvek u vezi sa planskim zadacima poljoprivrede j drugih privrednih grana. Dinamički gledajući, na jednom degradiranom području na kojemu se vrši šumska melioracija teku dva obrnuta procesa: proces erozije i ispiranja i proces melioracije i zaštite. Jasno je da ti procesi moraju da budu, sem u prostornoj, i u jednoj određenoj vremenskoj relaciji, ako želimo da sprečimo eroziju ili drugim recima ako želimo da nam kulture sukcesivno sve bolje vrše određenu zaštitnu funkciju. To znači da postoji jedan određeni najmanji obim i tempo šumsko-meliorativnih radova koji čine da proces melioracije još uvek preovlađuje nad procesom erozije. Taj najmanji obim i tempo šumsko-meliorativnih radova na jednom određenom đegra m |