DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 4-5/1953 str. 56 <-- 56 --> PDF |
nim poljima u Istočnoj Pruskoj. Tada je on bio direktor Tehnološkog Instituta Visoke Komercijalne Škole u Konigsberg-u (sada Kalinjingrad). Ispitivanja su produžena i narednih godina od strane K u b 1 u n a (1936) kao i Split t e r a (1937) sa velikim brojem neorganskih i organskih stimulirajućih sretstava. Tih godina sa ovim problemom počinje se interesovati i L o y c k e, odnosno njihova opitna smolarska stanica u blizini Eberswalde-a (Preussisches Harzamt), što je i omogućilo da se uoči i u toku Drugog svetskog rata uvede smolarenje sa stimulirajućim sredstvima na oko 350.000 stabala. U Njemačkoj radilo se na belome boru (Pinus silvestris. L), a ogledi su bili vršeni i na smrči (Picea excelsa). Pre Drugog svetskog rata organizovani su bili ogledi sa stimulirajućim sretstvima i u SSSR na belome boru (N i k o 1 a j e v, S i n e b o1 o v, šapošnikov) . Njihova instrukcija za smolarenje iz 1947 godine predviđa sve detalje i za stimulirano smolarenje. No nije nam poznato da li je ono danas uvedeno na široj osnovi i da li se istraživanja vrše u tom smislu. Oglede na crnome boru primenom stimuliraj ućih sretstava proveo je u Austriji Schmie d (1938), oni docnije nisu nastavljeni niti su primenjeni na široj osnovi. Prvi ogledi u Sev. Americi organizovani su bili 1936 godine od strane Palkin-a . No ozbiljni radovi na široj osnovi organizovani od strane Southearsten Forest Experiment Station, Lake City, Fa, USA, počeli su 1942 godine u poznatom oglednom kompleksu borovih šuma O 1 u s t e e. Ogledi se nisu zadržali samo na primeni raznih sretstava za stimuliranje, već su prošireni i na iznalaženje novih metoda smolarenja. Na ovim istraživanjima radio je veliki broj istraživača od kojih bi trebalo spomenuti naročito S n o w-a zatim R. W. Clementsa, Dorsey Dyer-a D o r m a n a, Liefelda, Mitchell a, Chapman a, Everarda, Shopmey e r a i druge. Kao rezultat tih intenzivnih istražnih radova od nekoliko godina je činjenica da se tamo primenjuje stimulirano s molaren je na oko 20miliona stabala. Američka istraživanja pokazala su sledeće: 1. Da kod smolarenih vrsti borova koji dolaze u obzir sada u Americi (Pinus caribea i Pinus palustris), najbolji rezultati su postignuti sa sumpornom kiselinom koncentracije 40% i 60% u razmaku belenja na dve nedelje. 2. U cilju što manjeg oštećivanja beljike u zoni smolarenja, primeniti jednu novu metodu smolarenja kod koje se belenje sastoji samo u skidanju kore (mrtve i žive) ne zadirajući u samu beljiku. Ta nova metoda je nazvana »bark chipping« koje su osnovne karakteristike sledeće: a) Specijalnim strugom t. zv. »bark hack« obavlja se skidanje sloja kore do same beljike ne zahvatajući je. U pogledu visine i dužine reza usvojene su dimenzije standardne američke metode (t. j . širina belenice od 18 cm. sa jednom levom i desnom brazdom (odn. žleborn 0´8—12 cm) tako da smola otiČe po eeloj belenici u pravcu lončića. b) Tako napravljeni zarezi prskaju se neposredno sa 50%-om sumpornom kiselinom pomoću specijalne prskalice napravljene od plastične materije otporne na delovanje kiseline. Do sada se kao najbolja pokazala prskalica tipa Evans: »Evans acid stimulator« — Gainesville, Florida... |