DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 12/1953 str. 4 <-- 4 --> PDF |
Teorisko osveti javan je ovog pitanja omogućava njegovo praktična rešenje, t. j . realizaciju najcelishodnije organizacije šumarstva za dane momenat prelaznog perioda. I. g Kada se govori o organizaciji šumarstva treba najpre biti načistos time šta se pod tim pojmom razume. šumarstvo u svom pravom značenju obuhvata, s jedne strane, privrednu delatnost čiji je objekat šuma, počevši od pripreme površina za pošumljavanje i podizanje šuma (tamo gde šuma nema), pa preko obnove, nege i uređenja do eksploatacije i predaje drveta na osovinu javnog saobraćaja ili potrošaču (daljem prerađivaču), a s druge, ostalu društvenu delatnost koja služi ovoj, pomaže joj i unapređuje je, kao što je naučnoistraživački rad u šumarstvu, obrazovanje stručnih kadrova od najnižih do najviših i njihovo stalno uzdizanje (školstvo i nastava uopšte), zatim propaganda šumarstva, stručna štampa, stručno udruživanje i t. si. Organizovanje ova dva dela šumarstva, odnosno svih pojedinačnih sektora, ovih delova, u jedan jedinstveni harmoničan sistem, po manje više zajedničkim načelima, pretstavlja organizaciju šumarstva jedne zemlje u celini. Međutim, iako organizacija šumarstva postoji konkretno skoro it svim državama sveta, ipak nijedna od tih organizacija ne pretstavlja jedinstven u harmoničan sistem, a još manje je svaka od njih pojedinačno zasnovana na izvesnim zajedničkim ili na izvesnoj grupi zajedničkih ili logičnih principa. Ovo je potpuno razumljivo, kada se ima u vidu istoriski razvitak organizacije šumarstva u pojedinim zemljama, a još više kada se poznaje njihova istoriska i savremena uslovljenost. Organizacija šumarstva u svim zemljama, bez izuzetka, razvijala se stihiski i postepeno; konkretno je ona bila izraz i rezultat borbe interesenata u iskorišćavanju šuma, koju je država, »kao nosilac vlasti«, u početku tolerirala i u koju je docnije i ona ulazila kao najjači interesent (kao zastupnik najjače grupe interesenata). Sa prevagom ove ili one grupe interesenata (privatnih sopstvenika šuma, kapitalista eksploatatora, domaćih i stranih, kapitalista sitne i krupne drvne industrije,, države kao eksponenta određene društvene klase i si.), organizacija šumarstva se men ja, reorganizuje, i dobij a onaj oblik koji je najcelishođeiji za zadovoljenje potreba najjače grupe interesenata1. I pored ovoga organizacija šumarstva stalno evoluira, i ne samo daše usavršava organizaciono, već se i razgranjava, zahvatajući sve šira područja društvene delatnosti (naučni rad, ozelenjavanje i si.). Međutim, čitava ova evolucija, baš zato što se stihiski razvijala i što je bila uslovljena mnogobrojnim i najčešće oprečnim interesima zainteresovanih grupa, nije se razvijala skladno i sistematski. Promene u sistemu organizacije šumarstva, iako su pretstavljale stalan napredak, bile su deli- mične, nisu se kretale uvek u istom pravcu, pretstavljale su dograđivanje, krpljenje, ne baš uvek celishodno i racionalno, a često puta su bile i kontradiktorne. 1 Takva je organizacija šumarstva bila pre rata kod nas. Kroz nju se jasnoizražavao odnos snaga grupe interesenata angažovanih u iskorišćavanju šuma i preradi drveta. |