DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 5-6/1955 str. 22 <-- 22 --> PDF |
gaženja (ako je mokro vrijeme) ili do čupanja korijenja i ispasivanja do ogoljenja. On nastoji da ovce popasu ono što je izraslo i da se sačuva izbojna snaga trave, čim je vidio da je sve popašeno ili da bi radi vremenskih prilika ili dužeg zadržavanja na toj parceli, trava bila sasvim ugažena i oštećena, on pregoni ovce na drugu parcelu, pa zatim na treću i t. d., da bi se kroz izvjesno vrijeme ponovo vratio na prvu parcelu, kada je na njoj trava ponovo izrasla. Ovaj pregonski (turnuski) način paše svakako je dobar i omogućava maksimalno iskorišćavanje kapaciteta pašnjaka, bez većeg i skupljeg meliorativnog zahvata, a pri tome spriječava eroziju i degradaciju. Ne ulazeći u ocjenu, da bi se izvjesnim meliorativnim mjerama na ovim pašnjačkim površinama mogao povećati kapacitet krme i kvalitet travnih smjesa i grmova, te koliki bi bio novčani brutto d netto efekat obzirom na potrebne investicione i druge troškove u odnosu na povećanje prinosa, mora se priznati, da ovaj način uz minimalne troškove (podizanje ograde i čišćenje trnja) daje maksimum prinosa, čuva tlo od erozije i predstavlja sigurno dobar, seljaku prihvatljiv i rentabilan prelazni oblik gospodarenja k intenzivnijem — meliorativnom načinu gospodarenja na pašnjačkim površinama. Od meliorativnih radova na pašnjačkim površinama, seljaci na Olibu danas vrše: krčenje i spaljivanje trnja, bodljikavih grmova i trajnica, radi toga što na njima ostaje vuna od ovaca. Jedino intenzivnije vade (čupaju) iza kiša bušinac (Cistus), jer on guši i sprečava rast za pašu vrednijih trava. Kad se usporedi ovaj uredni pregonski način sa neorganiziranim nor madskim načinom ispaše, koji vodi do ogoljenja, i kada se zna, da je broj stoke usklađen sa kapacitetom pašnjaka, onda je to veliki progres i sigurno dobar prelazni tip i način gospodarenja, koga bi u cijelosti ili nešto modificiranog, mogli u sličnim uslovima primjeniti na mnogim terenima na kršu. Principjelno, pregonski način paše i određivanje kapaciteta pašnjačkih površina je prva etapa u progresu gospodarenja na kraškim pašnjačkim površinama i tome bi trebalo čim prije pristupiti i na drugim mjestima. Paša u šumi — šume pašnjaci Šume su isto tako izdijeljene na parcele i u njima se vrši pregonska paša, kao i na pašnjacima, samo što se to obavlja uglavnom u zimskom periodu. Obrast sastojina od 0,5—0,7 sa travnim progalinama daje ovcama dobru pašu. Trava u šumi sporije i kasnije sazori nego na otvorenim pašnjacima, pa se ona stoga i ostavlja za zimu. One parcele, koje se u dotičnoj godini sijeku, ispasuju se već u ljetnom periodu počevši od augusta, kada se počinje vršiti kljaštrenje — čišćenje bočnih grana. Ove bočne grane djelimično se upotrebljavaju u to doba za ishranu krupne stoke. Zimi se na ovim parcelama vrši sukcesivno obaranje stabala svaka tri do četiri dana, tako da ovce imaju uvijek svježe lišće, jer je zimski brst (lisnik) i žir obzirom na slabiju zimsku pašu glaivna hrana ovcama. Dvije godine nakon sječe na odgovarajućoj parceli (sastojim) najstrože je zabranjena paša, dok se izdanci dovoljno ne razviju u visinu i debljinu, da im više ne prijeti opasnost od ovaca Najbolje parcele šume, t. j . one sa najboljom travom, ostavljaju se za zimsku pašu nakon što se ovce ojanje, a to je za februar i mart; jer je za |