DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu




ŠUMARSKI LIST 11-12/1955 str. 69     <-- 69 -->        PDF

(1930—1931), zatim »Biljno-sociološka istraživanja šuma u Hrvatskoj«
(1939) i »Biljni svet Hrvatske« (1942), zatim radovi prof. Horvatić a


o vegetaciji otoka Paga i Raba (1934—1939). Godine 1940. izašao je prevod
značajnog dela Morozov a »Nauka o šumi«. U udžbeniku »Uzgajanje
šuma II« (1939) prof. Petračić a izašla je kratka napomena o
šumskim tipovima. U Šumarskom listu izašli su razni prikazi i članci sa
ciljem da se šumari upoznaju sa ovom naukom i mogućnostima njene primene
u praksi. Od tih prikaza spominjemo:
Milova n ović : »Tipologija u ruskom šumarstvu« (1927)


Horvatić : »Karakteristika flore i vegetacija Krša« (1928)


Ošmjanski : »Nauka o tipovima s obzirom na mogućnost primene
u Jugoslaviji« (1933)


Guth : »0 tipovima šuma u teoriji i praksi« (1933)


Horvat : »Pregled šumske vegetacije u Hrvatskoj« (1937)


Fukarek : »Jedan prilog praktičnoj primeni biljne socijologije u
šumarstvu« (1942)


Anić : »Socijologija bilja i njena važnost za hrvatsko šumarstvo«
(1943)
Soklić : »Biljni svijet podravskih pijesaka« (1943)
Međutim svi ti literarni prilozi nisu imali skoro nikakvog uticaja na


praksu. Na šumarskim fakultetima se nauka o biljnim zajednicama nije
predavala, a šumari istraživači su uglavnom sledili biljno-geografsku
školu. Prema udžbenicima uzgajanja šuma nemačke škole bilo je moguće
osnivanje svih mogućih sastojina: čistih, od vrsta koje se kao takove nigde
ne pojavljuju i mešovitih u proizvoljnim kombinacijama vrsta koje pripadaju
sasvim različitim vegetacijskim područjima. Rezultati osnivanja takvih
veštačkih tvorevina u Nemačkoj pokazali su pogrešnost takovih ideja. U
našoj pak praksi vladale su prilike kako smo ih u početku pomenuli. čak
i mnogi rezultati do kojih su došli stari šumari dugotrajnim opažanjem
i iskustvom kod pošumljavanja kraških goleti bili su potpuno zaboravljeni,
kao što su na pr.: gusta sadnja u gnezdima (Slovenski Kras) ; sadnja na
terasama (gradoni) izvršena pred 80 god. u Senjskoj Dragi; melioracija
degradiranih površina u sukcesijama (Senjska draga) ; postrana zaštita
sadnica od bure i insolacije (Senjska Draga) ; uloga kamenjarske vegetacije
kod pošumljavanja, i uloga prethodne setve leguminoza za poboljšanje
tla. Sličan je slučaj sa upotrebom crnog bora za pošumljavanje kraških
goleti. Prof. Horva t je upozorio (1938) na usku vezu crnog bora sa
vegetacijskim područjem hrasta medunca i crnog graba i na uspešan razvoj
crnog bora u tom području. No i to važno saznanje nije bilo korišteno osim
slučajno. Crni bor se upotrebljavao još i posle rata na staništima jele, hrasta
kitnjaka i običnog graba i čak u toplijem području hrasta medunca
i belog graba.


Koren takvom stanju u šumarskoj nauci i praksi treba tražiti u tadanjim
društvenim i ekonomskim uslovima. Nije bilo ni jedne ustanove kojoj
bi bio zadatak da se u uskoj vezi sa praksom bavi istraživanjem i prenošenjem
rezultata tih istraživanja na teren. U prvim posleratnim godinama
nasleđeno stanje se još i pogoršalo usled ratnih pustošenja i hitnih potreba
za obnovu zemlje. U tim godinama osnovan je i Institut za šumarska istraživanja
NRH sa gore navedenim zadatkom, koji se u toku svoje evolucije


fj Šumarski list 42 5