DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 5-6/1957 str. 6 <-- 6 --> PDF |
II. Opis površina Šumski predel Golo Brdo nalazi se pretežnim svojim delom na jednom platou izdignutom oko 30 m iznad savske i kupske ravnice. Srednja godišnja temperatura obližnje stanice Petrinja iznosi 11,1° C, a prosečna suma godišnjih oborina 1044 mm. Nadmorska visina se kreće od 100 do 138 m, ali plato se nalazi na nadmorskoj visini od 124 m. Obrasao je najvećim delom hrastovom šumom u starosti oko 40 godina, podignutom veštačkim putem, dok manji deo zauzimaju zamočvarene gole površine, kao´ i površine obrasle sa vrištinom i mestimično sa retkim grupama breze, jasike, ive i raznog grmlja. Ovaj tip degradiranih šumskih površina je dosta čest u severnoj Hrvatskoj. Drugi dio ovog šumskog predela nalazi se na ocednim padinama prema zapadu i severozapadu, koji je obrasao degradiranim hrastovim sastojinama u kojima vrlo često prevlađuje breza i jasika, dok u jarcima dolazi i crna joha. Progaljena mesta su obrasla vrištinom. Prema saznanju i znakovima na terenu površina današnjeg šumskog predela bila je pred nekih 40 godina većim delom degradirani pašnjak retko obrasao Juniperusom i drugim grmljem, dok su se na manjem deru nalazile oranice i livade. Samo na mestu zvanom Stari Gaj nalazila se stara hrastova šuma koja je posle posečena. Pošumljavanje je izvršeno uglavnom sa hrastom kitnjakom ali ima dosta i lužnjaka. Usled požara i drugih kalamiteta, kao i na mestima gdje pošumljavanje nije uspelo, nastale su pomenute gole površine. Danas se skoro ćela površina platoa nalazi u stanju delimičnog zamočvarenja. Voda stagnira na ovim površinama vrlo često, a na nekim mestima i vrlo dugo. Činjenica da podzemna voda u jednom bunaru dolazi tek na 30-om m dubine dokazuje, da se ovde radi samo o površinskoj vodi. Kod kopanja pedološke jame također se nije pojavila podzemna voda. Jače zamočvarenje je recentnog porekla, svakako je nastalo posle pošumljavanja većeg dela površine i to delimično zamuljivanjem kanala koji su postojali uz puteve, ali najvećim delom usled stvaranja nepropusnog horizonta koji se obrazovao u intenzivnom procesu podzolizacije i hidrogenizacije. Osim toga, hrast kao tipična vrsta dubokog korenja izvlači i transpirira vodu iz dubljih slojeva tla, za razliku od mnogih podstojnih elemenata hrastove šume koji troše vodu iz površinskih slojeva i koji održavaju tlo hrastovih šuma u svežem stanju. Pogotovo je velika razlika u tom pogledu između hrasta i breze što se vrlo dobro vidi i na Golom Brdu gde su mnoga odelenja sa čistim hrastom obrasla vegetacijom mokrih staništa. Prema tome uklanjanje podstojnih elemenata u hrastovoj šumi neminovno vodi ka povećanju vlage u površinskim slojevima. Isti je slučaj i kod osnivanja čistih hrastika. III. T 1 o Ćela površina šumskog predela Golo Brdo nalazi se na geološkom supstratu isilikatnih diluvijalnih sedimenata. Osnovni tip tla, iz kojeg su se razvili današnji tipovi, bilo je verovatno kako ćemo posle videti, jedno umereno podzolirano tlo. Faktor koji je izvršio znatne promene u svoj |