DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 7-8/1957 str. 70 <-- 70 --> PDF |
Tlo je ispod jedne bukve pognojeno bazaltnim prahom na čitavoj površini ispod krošnje (8 kg praha na 1 m2j. Već nakon 3 godine ta je bukva rodila. Negnojena bukva ostala je i dalje bez ploda. Lišće bukve, koja je rodila sadržavalo je u toku vegetacijske periode znatno više P,K i Ca nego lišće bukve, koja je ostala bez ploda. Magnezij je postepeno razvojem ploda, iscrpljen iz lišća. Količina reduciranog šećera raste u lišću nerodie i pada u lišću rodne bukve. Sadržaj dušika u lišću rodnih stabala bio je znatno veći nego inače. Lišće i grane rodnih i gnojenih bukava sadrži više cinka, niklja i drugih mikroelemenata nego kod negnojenih bukava. Mikroelementi iz bazičnog praha raznog bazičnog kamenja igraju — pored glavnih hraniva (Ca, Mg K, P) — važnu ulogu pri razvoju bukvice, što se dobro uočava nakon gnojenja degradiranog tla. I kod jedne gotovo posve nerodne malolisne lipe na degradiranom tlu, na gnajsu, kod Vlasima pokazalo se povećanje produkcije ploda nakon gnojenja diabaznim prahom. Od dvije preko 200 g. stare lipe, kojih je plod bio zadnjih decenija 70—90% gluh, pognojeno je tlo na jednoj projekciji krošnje s diabaznim prahom (62.5 kg na 100 m2). Nakon 2 god. bilo je 70% plodova normalno klijavo, a kasnije se taj procenat sve više povećavao. Nekoliko godina nakon gnojenja bilo je u lišću pognojene lipe daleko više dušika, šećera i mangana, a mnogo manje Ca. Mg, K i P nego što je bilo kod negno^ne lipe. U lišću pognojene lipe bila je sadršana m´kroelemenata Cu i Ag mnogo veća nego u lišću negnojene lipe. Na osnovu većeg broja pokusa autor je došao do zakliučka, da se gnojenjem degradiranog tla bazičnim prahom može znatno utjecati ne samo na ubrzavanje rastenja nego i na fruktifikaciju. Dr. M. Anić Spaulding P.: DISEASES OF NORTH AMERICAN FOREST TREES PLANTED ABROAD, Washington, 1956. s. 144., oiktavni format. U ovoj su knjizi, koju je napisao´ šumar fitopatolog, opisane ukratko, s najmarkantnijim obilježjima, bolesti sjeveroameričkog drveća i grmlja, koie se kultivira u raznim zemljama Svijeta. Spomenuta su 3 virusna, 4 bakterijska i 180 gljivnih oboljenja, te imelica i bijela imela. Kod svake bolesti naznačeno je na kojem je drvetu ili grmu nađena i u kojoj zemlji. Iza toga slijedi indeks 145 vrsta drveća i gimLja, s naznakom bolesti, koje ih napadaju. Uz latinski naziv označen je i američki naziv bolesti i vrste drveća, odnosno grmlja. Posebno nas zanima daljnje poglavlje, gdje je na 85 strana donesen prikaz sjever oameričkog drveća i grmlja, koje se kultivira izvan Amerike, s naznakom zemlje gdje se kultivira, važnijim nalazištima i općim silvikulturnim obilježjima. U popisu je naznačeno preko 60O vrsta drveća i grmlja, kao i njihovih forma, koje se kultiviraju diljem svijeta. Naznačeni su za sve vrste uz latinske i američki nazivi. Na kraiu je nonis 53 zemlje, gdie se kultiviraju spomenute vrste, s grubom oznakom lokaliteta (pokrajina, veće mjesto). Odatle se vidi. da se najviše sjeveroameričkih drvenastih vrsta nalazi u Evroni. kao i da su najmanje proširene u Aziji. Za Jugoslaviju spomenuti su podaci iz Hrvatske. Srbije i Subotice (Szabadke)t. Ti su podaci prilično nenotpuni. U Jugoslaviji se uzgaia mnogo sieveroameričkih vrsta, a registrirano ih je samo petnaest. Zanimljiv je podatak iz Istre za imelicu (Arceuthobium oxycedri) na Chamaecyparis thyoides. Dr. M. Anić |