DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
ŠUMARSKI LIST 1-2/1958 str. 39 <-- 39 --> PDF |
greška koja je proizašla iz nepoznavanja srpsko-hrvatskog jezika. U navedenom radu5 stoji jasno (str. 170) da je Pančić naišao »prvi put na svoju omoriku u njenom prirodnom staništu« u predjelu Sklopovi kod Zaovina u Srbiji, a zatim (Str. 172) .. .: »po redu drugo stanište u kojem je također sam Pančić našao omoriku« je Crvena Stena iznad sela Rastišta isto u Srbiji.Što se tiče bosanskog Velikog Stoca (Str. 165) piše tu jasno: . . . »prvo stanište Pančićeve omorike, koje je nakon njenog otkrića u Zapadnoj Srbiji bilo poznato na području Bosne i Hercegovine, bilo je njeno i danas još najveće i naljepše nalazište na sjevernim padinama visokog Stoca kod Višegrada«. Prema tome Pančić je otkrio omoriku u Srbiji, a ne u Bosni, a (poslije otkrića u Srbiji) prvo otkriveno stanište u Bosni bilo je ono na Velikom Stocu — na granici Srbije. DIE OMORICAFICHTE IN NEUESTEN AUSLÄNDISCHEN ABHANDLUNGEN Zusammenfassung Die Omoricafichte (Picea omorica Pane.) ist nicht nur ein Baum der zu den Relikten der Terziärflora unseres Festlands gehört, sondern auch ein Wald- und Parkbaum nach dem auch im Ausland grössere Interessen bestehen, da er sich gegen Frostschäden und Rauchvergiftungen sehr widerstandsfähig ausgezeichnet hat. Deswegen sind auch in den neueren ausländischen Schriften oft Berichte über diesen Baum zu finden. Der Verfasser bespricht einige Mitteilungen, die über die Omoricafichte in den deutschen und englischen forstlichen Zeitschriften in letzter Zeit erschienen sind. Aus diesen Mitteilungen ist zu erfahren, dass dieser Baum auch in den nordlichen Ländern als »schnellwüchsig« gilt. In einer Mitteilung ist auch in den Omorica-Beständen die Panzerkiefer ange geben. Das ist aber unricht, und man soll diese Angabe an die illyrische Form der Schwarzkiefer zurück führen. s Fukarek P.: Današnje rasprostranjen je Pančićeve omorike (Picea omorika Panćić) i neki podaci o njenim sastojinama. Godišnjak Biološkog Instituta u Sarajevu III. (1950) Sv. 1-2 S. 141—198. |