DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 7-8/1960 str. 65 <-- 65 --> PDF |
Iznese brojke jasno ilustriraju zašto se u posljednje vrijeme prišlo uzgoju topola na široj osnovi posebno potaknutom od industrije celuloze i papira. Od malih topolika u Pijemontu uzgoj se proširio dolinom Pada sve do mora na aluvijalnim tereni- Institut za topole u Casale Monferrato ma, zamjenjujući često jednogodišnje kulture, neproduktivne vrbike pa čak i sastojine vrednijih vrsta ali niskog prihoda, posebno u plodnim dolinama oko Torina, Milana, Parme, Cremone i t. d. Sada se računa da ovi topolici mogu proizvesti oko 1,C00.000 m3 drveta godišnje. Jasno je međutim da su se u ovakovoj situaciji pojavili mnogi negativni momenti koji su direktno utjecali na uzaoj i na iskorištavanje. S jedne strane pritisak industrije, a s druge nemogućnost zadovoljenja potreba doveli su do toga, da su brojni topolici korišteni prije zrelosti, upotrebljavali su se neprovjereni hibridi i slično. Zaraze na topolicima posebno 1928. g. bile su posljedica tog nekontroliranog stanja, ali i poticaj da se nešto poduzme. Industrija celuloze i papira preuzela je inicijativu kako bi se osigurao ravnomjeran i sve veći priliv materijala u svrhu obezbjeđenja ekonomičnosti i stalnosti industrijske proizvodnje. Te iste godine iznesena je potreba genetskih istraživanja topola, što industrija odmah prihvaća (Cartiere Burgo) i taj je zadatak povjeren Fito stanici u Villafranca Piemonte. Kasnije se osniva institucija za poboljšanje vrijednosti topola kao organ Nacionalnog Komiteta za šumarstvo. Ova organizacija traje do 1937., kad je na sastanku uzgajivača topola u Casale Monferrato zaključeno da se osnuje specijalizirani institut koji će sprovesti kompletan program naučnog istraživanja sa praktičkim ogledima u cilju unapređenja proizvodnje topola. Ta je zamisao ostvarena osnutkom Instituta u Casale Monferrato obilno potpomognuta od industrije celuloze i papira, koji kasnije, 1952. potpuno prelazi pod Nacionalni Zavod za celulozu i papir. Ova institucija daje Institutu jači impuls u radu kako u pravcu produbljavanja istraživačke djelatnosti tako i u pravcu proširenja i učvršćena spona sa praksom. Kako vidimo, prvi poticaj za osnutak Instituta je uslijedio nakon zabrinjavajuće opasnosti od parazitarnih obolenja topolika .posebno od proljetnog opadanja lišća koje je olakšalo napad drugih obolenja na oslabljenim sastojinama (Dothichiza, Cytospora, Phloeomyzus i dr.). Baš uslijed ovih opasnosti, jedan od primarnih zadataka Instituta je da svojim radom poboljša otpornost topola prema najopasnijim oboljenjima. U prvo vrijeme Institut se bavio specijalnim istraživanjima tehnoloških svojstava topola; što je kasnije prešlo u djelokrug rada tehnološke sekcije Polj. šum. centra u Rimu. Čitav rad Instituta obazire se na potrebe svih grana industrije koje koriste topolu. U tu je svrhu Institut podijeljen u 4 sekcije: biologija i uzgoj, zaštita, ekonomika i eksperimentalno dobro. Sekcija za biologiju i uzgoj je nastavila rad selekcije ranije Stanice u Villafranca Piemonte. Materijal selekcije su bile domaće forme Pupulus nigra, P. alba, eurameričke forme, Klon 154, Klon 37 kao i forme iz sjetve sjemena u 1929. prirodnog križnja. Forme proizvedene u čistom klonu bile su označene brojevima 15. 28, 30, 61, 64, 78, 82, 214, 425,, 455, 461, 467, 477, 488 i t. d. Ove forme su tada bile na ispitivanju kako kod same Fito stanice Villafranca tako i kod pojedinih uzgajivača. Posao je međutim bio tek započet i tražio je eksperimentiranje na širokoj osnovi kao i proširenje ispitivanja na razne lokalitete i za duži period vremena. Institut je svojim radom kompletirao dotadašnja istraživanja sa prirodnim i umjetnim hibridi 255 |