DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 11-12/1963 str. 57 <-- 57 --> PDF |
radi toga je slabo mehaniziran, izuzev kod proizvodnje sadnica topola, gde imaju velike rasadnike. Organizacija zaštite šuma. Osnovna jedinica za zaštitu šuma je lugarski (čuvarski) rejon, veličine l.OOOi—2.000 ha. Više lugarskih reona (4—5) čine jednu sekciju, čija površina iznosi od 5.000—10.000 ha. Lugarsko osoblje i osoblje sekcije stara se o svim zaštitnim merama. U šumskom gazdinstvu nema poseban stručnjak za zaštitu šuma, već taj posao spada u odeljenje za gajenje šuma. U okružnoj upravi za šumarstvo postoji po jedan šumarski stručnjak — zaštitar koji koordinira radove i vodi inspekciju iz oblasti zaštite šuma. Pre dve godine osnovane su 3 šumsko-zaštitne stanice sa po 2 inženjeraspecijaliste za zaštitu šuma. Zadatak stanica kao organa Komiteta za šumarstvo je, da prati dinamike razvoja bolesti i insekata, da vrše dijagnostičku i prognoznu službu i da daju uputstva za mere zaštite. Preko zime u ovim stanicama održavaju se kursevi za inženjere i tehničko osoblje iz oblasti zaštite šuma. Zaštita šuma od požara također spada u dornen ove službe. Glavne mere preventive su vatrobrani pojasevi, a uz to na svim kompleksima šuma podignut je dovoljan broj osmatračnica u cilju blagovremenog otkrivanja požara i hitne intervencije na lokalizovanju vatre. U Institutu za šumarstvo na problemima zaštite šuma rade 3 naučna saradnika (2 entomologa i 1 fitopatolog). Na Šumarskom fakultetu rade na zaštiti 1 docent i 2 asistenta koji sarađuju u naučno-istraživačkim radovima Instituta. Kao opšte mere preventive zaštite šuma provode sledeće mere: — redovne sanitarne seče (oko 300.000 m3 drvne mase godišnje); — četinarsko drvo od 8 cm na više, kora se u šumi, na sečinama ili drvetu koje ostaje u šumi i to u vremenu od 1 aprila do 30 septembra; — sa sečišta se sav materijal sposoban za ogrev izvozi u što kraćem roku. Ostali otpadak se sabira u hrpe 1—1,50 m visine i nakon toga spaljuje. REKONSTRUKCIJA DEGRADIRANIH SUMA I ŠIKARA I KONVERZIJA HRASTOVIH NISKIH ŠUMA Rekonstrukcija degradiranih šuma i šikira — vrši se pretežno sečom istih na uže ili šire pojaseve i pošumljavanjem u prvom redu sa četinarima: beli bor, crni bor, smrča, munika te breza i topola (u nižim predelima, uz potoke i vodotoke). Veoma uspela kombinacija je sa belim borom i brezom. Breza brže raste i računaju da je mogu u 15—20 godina poseći i dobiti vredan materijal za drvne ploče i celulozu (GS Samokov i Borovec). Rekonstrukcija ih košta oko 25 leva/ha. Od 835.000 ha niskih i degradiranih šuma i šikara želi se za narednih 10 godina rekonstruirati u visoke šume cea 50% i to prvenstveno one na boljim staništima. Konverzija hrastovih niskih šuma u visoke Pokazan nam je jedan objekat (G. S. Varna, šuma zv. »Primorska«) niske šume hrasta kitnjaka u konverziji. Masa po 1 ha kreće se sada od 80—1201 m3/ha, prirast od 2,5—5,5 m´Vha. Turnus je 55 godina. Konverzaciju izvode po metodi Prof. Đakova u 3 etape i to: prva obuhvata tretman u 20 godina starosti, druga od 20 do 40 godina i treća od 40 do 50 god., s tim da se završna seča obavlja u 55. godini. Cilj ovakve konverzacije je da se proizvede što više rudnog drveta. Obnova nove visoke šume vrši se iz prirodno naplođenog semena i veštačkim |