DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 1-2/1966 str. 160 <-- 160 --> PDF |
4 (ovi hibridi u juvenilnom stadijumu liče na majku P. nigra). Najzad iz ukrštanja Pinus silvestris x P. densiflora dobijene su 3 hibridne biljke. Kod Šumarskog instituta u Skoplju otpočelo se sa međuvrsnom hibridizacijom na materinskim stablima Pinus peuce. P. silvestris var. hamata, P. strobus i Abies alba (Peristerska jela) 1962. godine. Izvedena su sledeća ukrštanja: Pinus peuce x P. strobus, P. peuce x P. monticola, P. peuce x P. excelsa, P. peuce x P. Lambertiana i P. peuce x P. griffithii. Od ovih ukrštanja dobijeno je seme od dva uroda. Ove godine očekuje se proizvodnja hibridnih klijavaca. Ukrštanja A. alba x A. cephalonica, A. alba x A. concolor, A. alba x A. grandis, A. alba x A. pinsapo i A. alba x A. Nordmanniana dala su mali broj hibridnih sadnica koje se ispituju. U 1964. godini izvršena su ukrštanja Pinus strobus x P. monticola, P. strobus x P. peuce, P. silvestris var. hamata x P. nigra, P. silvestris var hamata x P. halepensis. Kod ukrštanje P. silvestris var. hamata x P. nigra uzete su individue sa jednako obojenim muškim i ženskim cvetovima (crveno x crveno i žuto x žuto). Ovi radovi se nastavljaju. b) Međuvrsna hibridizacija lišćara, kao i unutarvrsna hibridizacija kod ovih vrsta izvršena je u neznatnom obimu. Zavod za dendrologiju i genetiku Šumarskog fakulteta u Zagrebu postavio je oglede u vezi sa oplemenjivanjem lipa. U 1964. godine izvršena su međuvrsna ukrštanja između Tilia platyphylos, T. cordata i T. tomentosa. Od istih vrsta proizvedene su biljke iz spontane i subspontane hibridizacije. Institut za šumarstvo i drvnu industriju u Beogradu izvršio je kontroliranu hibridizaciju domaćeg i crnog oraha. U prirodi su primećena 4 stabla — spontani hibridi između domaćeg i crnog oraha, koji ispoljavaju znake heterozisa. 3) Hibridizacija topola i vrba U našoj zemlji najviše je rađeno na hibridizaciji u rodu topola. Šumarski fakultet u Beogradu među prvima počeo je da radi na hibridizaciji topola 1957. godine (26, 27, 30, 31, 32). Izvedena su ukrštanja između raznih vrsta topola. U periodu između 1957. i 1960. godine proizvedeno je ukupno 57.298 hibridnih sadnica. Kontrolisanom hibridizacijom u vodenim kulturama i na dubećim stablima proizvedeno je 65 kombinacija sa 28.490 hibridnih biljaka a korišćenjem semena spontane i subspontane hibridizacije dobijeno je 29.808 hibridnih biljaka od 11 kombinacija. Kao ženske roditelje upotrebljeno je 25 a kao muške 19 formi topola, ukupno 44 forme. Od toga broja pripada sekciji Aegeiros 34 a sekciji Leuce 10 formi. Na osnovu visinskog i debljinskog prirasta, pravnosti debla, rasporeda bočnih grana, otpornosti prema bolestima, lakoći ožiljavanja reznica i asimilacione površine odabrano je samo 26 klonova za dalje gajenje i istraživanje. Od njih je 14 klonova krajem prve godine imalo veći visinski i debljinski prirast od standarda Populus euroamericana cv. robusta. Zavod za topole u Novom Sadu otpočeo je ove radove 1961. godine i izvodi uglavnom međuvrsna ukrštanja kod topola i vrba. Posle slabih rezultata kontrolisanog ukrštanja crnih topola sa euroameričkim hibridima (x serotina, x robusta, x marilandica) prešlo se na kontrolisano ukrštanje Populus nigra (domaća) x P. deltoides. Kod topola iz sekcije Leuce provode se uglavnom međuvrsna kontrolisana ukrštanja: Populus alba x P. grandidentata, P. canescens x P. grandidentata, P. alba x P. tremuloides, P. canescens x P. tremuloides, P. tremula x P. tremuloideš, koja daju dobre rezultate. U manjoj meri vrše se ukrštanja P. alba x P. tremula, P. canescens x P. tremula i P. tremula x P. tremula (udaljene rase). 158 |