DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 9-10/1973 str. 46 <-- 46 --> PDF |
žanju između klonova japanskog ariša u sjemenskoj plantaži procijenjena je u iznosu od H2 = 0,14; za hibride evropski X japanski ariš u 9 X 3 nekompletnom dialel križanju ista nasljednost je procijenjena s H2 = 0,08; dok je kod hibrida japanski X evropski iznosila H2 = 0,14. Isti istraživači procijenili su i nasljednost u širem smislu za debljine korjenovog vrata za japanski ariš s H2 = 0,01; za hibride japanski X evropski ariš H2 = 0,10 i za evropski X japanski ariš H2 = 0,01. Starost ispitivanog materijala iznosila je 2 godine. CALLAHAM, R. Z. et. a I., (1961), ustanovili su da je nasljednost u širem smislu za visinski prirast P. ponđerosa iznosila h2 = 0,39. SQUILLACE, A. E. et. a 1. (1960), ustanovili su metodom regresije roditelj — potomstvo, da je nasljednost u užem smislu za visinski prirast kod P. monticala iznosila od h2 = 0,08 — 0,21. Starost materijala bila je 4 godine. STONECYPHER, R. W. je (1966) ustanovio da je nasljednost u užem smislu iznosila h2 = 0,18 na jednom lokalitetu, a na drugom lokalitetu h2 = 0,12. U istom testu nasljednost za dvogodišnji visinski prirast na prvom lokalitetu bila je h2 = 0,29, a na drugom lokalitetu iznosila je h2 = 0,41. SNYDER, E. B. je (1969) ustanovio da nasljednost u užem smislu za visinski prirast kod P. palustris iznosi h2 = 0,12 za pet godina stare biljke i h2 = 0,53 za osam godina stare biljke. KRSTINIĆ, A. je (1967) ustanovio da je nasljednost u širem smislu kod klonskog testa Salix alba za visinski prirast iznosila 73—93%, za prsne promjere, 69—92"%. Starost biljaka iznosila je 2 godine (1 + 1). KRSTINIĆ, A. je (1968) ustanovio da je nasljednost u užem smislu za visinski prirast u populaciji Bakovci iznosila 7%, a u populaciji Lipovljani 6,5%. VIDAKOVIĆ, M. i SIDDIQUI, K. M. (1968), su ustanovili kod Sishama, izračunavanjem regresije jedan roditelj — potomstvo da se nasljednost u užem smislu za visinski prirast kreće od 6,8% do 11,1%, a za prsne promjere od 0,3% do 1,2%. Ovako niske iznose nasljednosti autori objašnjavaju efektima irigacije na rast majčinskih stabala, tehnikom uzgoja takvih kultura, starošću potomstva (svega 2 godine), te testom potomstva koji nije bio osnovan po statističkim principima. Osim citiranih autora, postoje i radovi drugih autora gdje su prikazani rezultati istraživanja nasljednosti pojedinih karakteristika kod šumskog drveća. U našim istaživanjima na potomstvu evropskog ariša ustanovili smo relativno nisku nasljednost za visinski i debljinski prirast između familija. Procijenjena nasljednost, u užem smislu, za debljinski prirast kod evropskog ariša kod slobodnog oprašivanja iznosi h2 = 0,04. Međufamilijska komponenta varijance (c2,) iznosi 1,58819 sa standardnom greškom od ± 0,360. Prema SNYDER, E. E. (1969), realnost nasljednosti iznosi 0,23. Nasljednost u užem smislu za visinski prirast procijenjena je u iznosu od h2 = 0,16. Međufamilijska komponenta varijance (o"2f) iznosi 259,853 sa standardnom greškom ± 4,05, dok realnost procjene iznosi 0,016. Ako usporedimo naše rezultate za ova dva svojstva, s radovima iz literature, vidljivo je da se procijenjena nasljednost u užem smislu kod testa potomstva evropskog ariša slaže s procijenjenom nasljednošću u širem smislu koju su dobili MATTHEWS, J. D. c t. a 1. (1960). Osim toga, vidljivo je da su apsolutni iznosi nasljednosti nešto niži kod roda Larix, nego kod roda Pinus. 364 |