DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 7-10/1975 str. 33 <-- 33 --> PDF |
7.2. Naši formalni propisi u ŠPP »Slavonska šuma«, doneseni na organima upravljanja, ove zahtjeve oko tretiranja uzgoja uvažavaju, no oni se iz ovih ili crnih razloga uvijek ne provode ni u planu, posebno u obračunu, te neprovođenje ovih zahtjeva kod uzgoja čini nam velike smetnje u izgrađivanju jednog trajnog i principijelnog ekonomskog sistema u poslovanju OUR-a unutar šumskog gospodarstva, a reflektira se i šire na poslovanje šumarstva i izgrađivanje trajnih odnosa šumarstvo — društvena zajednica. Mi, šumarski stručnjaci često niti nismo svjesni svih tih aspekata pa šutke prelazimo preko prakse u obračunu ničim opravdane, da prema uzgojnim radovima nekad i kod nekih šumskih organizacija postupamo jednostavno kao troškovima koje ukalkuliramo čak i na teret eksploatacije šuma, što je višestruko štetno. 8.00. UTVRĐIVANJE AMORTIZACIJE ŠUMA 8.01. Amortizacija šuma je udomaćen naziv iako neadekvatan. No u tom nije sve zlo. Veće je zlo kad se pojednostavni stvar do te mjere i amortizacija šuma u svim njenim aspektima izjednači s amortizacijom osnovnih sredstava, jer eto i šuma je osnovno sredstvo, doduše specifično ,međutim, kad se u privredi i društvu donose sistemske mjere na ono »specifično« se ponekad zaboravi i onda mjere koje se odnose na amortizaciju počinju se primjenjivati i na amortizaciju šuma, a kod toga šteti najviše ekonomija šumarskih organizacija. Vrlo eklatantan primjer je oporezivanje dohotka u privredi: po tom »linearnom pravilu« oporeziva se u šumarstvu SRH neopravdano danas i 3/4 amortizacije šuma, što bi za 1975. iznosilo dodatno opterećenje grane oko 15—20 mil. novih dinara za šumarstvo SRH-e. Obzirom da je osnova za utvrđivanje amortizacije u grani do sada (počev od 1966. godine) bila vrijednost šuma, a budući ona nije mijenjana od 1966. g., propisana amortizacija šuma ostala je na istom nivou do 1973. g. iako je do tada realna vrijednost amortizacije šuma iz 1966. pala za 2,87 puta, a stopa je korigirana tek s novim propisom 1972. NN br. 53/72. na 1,5% od osnove, što je tek neznatno popravilo realnu vrijednost amortizacije šuma u 1973. g. Razumljivo, bez obzira da li je amortizacija šuma bila propisana ili ne, mi smo se u šumarstvu morali ponašati po logici: koliko nam amortizacije šuma treba za radove na uzgoju, toliko smo izdvajali. Na uzgoju nam je nominalno trebalo svake godine sve više amortizacije, jer je realna vrijednost dinara inflacijom padala. Faktor pada vrijednosti službena statistika propisuje za valorizaciju mirovinskih osnovica npr. od 1966. na nivo 1974. sa 362,0%, a eto mi smo amortizaciju 1973. korigirali samo za 50% i tu nastaje »kratki spoj«. No, ali 3/4 te amortizacije se u 1975. vodi kao amortizacija šuma iznad propisane i spada u dohodak, a on se oporezuje, iako se sva ova amortizacija šuma upotrebljava za pokriće investicionih radova, u prvom redu uzgoja, izgradnje šumskih cesta PA ISPADA TO KAO POREZ NA ULAGANJA U UZGOJ ŠUMA. Ispušteno je zapravo jedno u sistemu, da se propiše postupak revalorizacije vrijednosti šuma ili uopće formiranje amortizacije šuma uz adekvatniju osnovu. Ovo je i propust grane, jer da je bila organiziranija mogla je ishoditi ispravak. Mi se zalažemo da osnova za obavezu formiranja amortizacije šuma bude stopa na vrijednost sječa (realizaciju djelatnosti eksploatacije) pa da kod toga amortizacija šuma bude direktnije ovisna od tekućeg dohotka i kretanja vrijednosti proizvoda (onda bi zacijelo izbjegli utjecaj inflacije). Ovo tim prije što |