DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 3-4/1983 str. 12 <-- 12 --> PDF |
grebu kada je izabran za docenta na predmetima dendrologija i fitocenologija. Razvio je veoma intenzivnu nastavu, stvorio herbarium, zbirke eksponata, kartografski biro unutar Zavoda za šumarsku botaniku na čijem je čelu bio neprekidno dvadeset godina. Sa oduševljenjem i velikom ljubavlju prenosio je svoje široko znanje studentima kroz trideset generacija. Bio je dekan šumarskog fakulteta školske 1959/1960. godine, a obavljao je i niz društveno-pol´itačkih funkcija. U penziju je otišao koncem 1977. godine, ostajući i dalje veonia aktivan u naučnom radu. Akademik profesor dr Pavle Fukarek bio je ličnost velike intelektualne snage, širokog obrazovanja, ogromne radne energije, izuzetne znatiželje za otkrivanje i za saznavanje novoga, a kao rijetko ko, oduševljavao se postignutim rezultatima. Krasili su ga skromnost, vedrina duha, urođeni smisao za prisnost u ophođenju sa ljudima, što su bili preduslovi da se razvije u naučnika bez čijih bi djela naučne oblasti fitogeografije, dendrologije i fitocenologije bile osiromašene. Za one koji ga nisu bliže poznavali ostaće možda neobjasnjeno kako je jedna ličnost mogla da zahvati, sa podjednakim interesom, toliko mnogo problema, da prikupi tako ogromnu naučnu građu, da objavi preko 300 radova, da komunicira sa velikim brojem naučnika kod nas i u svijetu, da učestvuje sa naučnim saopštenjima na nizu skupova svake godine. On je to mogao jer je bio veliki pregaoc, a nauka mu je bila njegovo životno opredjeljenje i njegov hobi, pa je doživljavao zadoovljstvo i sreću objavljivanjem svakog rada. Mnogo je putovao i prošao unakrst cijelu zemlju od Slovenije do Makedonije. Bio je vrlo rado prihvaćen od naučnika u svim republičkim centrima koje je on na određen način, povezivao u naučnim djelatnostima. Njegovu skromnost i znanje ove sredine su uvijek znale cijeniti, a razmjenjujući svoja iskustva sa drugima, doprinosio je da se nauka brže povezuje i razvija. Posjedovao je vrlo široko biološko obrazovanje i veoma dobro je poznavao floru i vegetaciju naše zemlje kao i probleme obrađene u djelima naših klasika, počev od Adamovića, Bečka, Managete, Visiania, Šlosera, Vukotinovića, Degena, Košanina, Hayeka, Mayla, Rohlene, Javorke i drugih botaničara. Interesovao se za istoriografiju i bibliografiju pa je obradio i objavio nekoliko djela iz ove oblasti. Upravo, u tome leži objašnjenje njegove kreativnosti — u zahvaćanju tako značajne širine problema u sistematici, horologiji, ekologiji, sintaksonomskoj pripadnosti i praktičnom značaju mnogih taksona, koje je istraživao, od vrsta drveća i grmlja naših šuma. Nemoguće je na ovom mjestu prikazati cjelokupni njegov naučni doprinos fitogeografiji, sistematici i ekologiji vrsta drveća i grmlja, te fitocenologiji, jer bi za to trebala čitava studija. Ipak, za jednu predstavu izuzetno bogatog opusa, nužno je njegovo djelo raščlanjeno posmatrati. Područje fitogeografije i dendrologije Prvi naučni prilozi Pavla Fukareka bili su o hronologiji naših endemnih vrsta Pančićeve omorike, munike, motike, tise, tilovine i drugih. Još 1941. godine napisao je značajnu studiju o prirodnim nalazištima munike 118 |