DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu




ŠUMARSKI LIST 1-2/1985 str. 88     <-- 88 -->        PDF

Sar planini na nadmorskoj visini od 1500
m na kojem je već postojao dobar pođmladak
od autohtone munike (Pinus heldreichi)!


Zanimljivi su rezultati »komparativnog
izučavanja uticaja zagađenja na neke biohemijiske
prornene, karakteristike rasta
jele (Abies alba Mili.) i zaštita jelovih
šuma na planini Rtnju« koja su proveli
dr M. Popov i ć, iz Instituta za (biološka
istraživanja »S. Stanković«, dr R. Step i ć
i dr Nevena R i b a r i ć - S t e p i ć (iz Instituta
za nuklearne nauke »Boris Kiđrič«
u Beogradu). Jela na ovoj planini visokoj
1500 m nad m. nalazi se u zajednici Abieto-
Fagetiuni calcioolum Jov. i ,u čistim
sastojiimama sve dio gornje granice šume
i drveća, »što je inače jedinstven slučaj
«,. Na toj granici apsolutna visina jelovih
stabala ne premašuje ,2,50 m a primjerno
stablo visoko 2,19 ,m imalo je promjer
na 10 cm svega 7,82 cm (masa s
korom 4524 cm3 a bez kore 3451 cm3). Starost
Iglica kretala se od 1 do 14 godina
time da je 66"/o starosti od jedne do tri
godine. Od ostalih podataka navodim, da
su u čađi na iglicama i u iglicama pronađena
24 kemijska elementa od čega »niz
elemenata, koja se inače ne mogu ustanoviti
na staništima koja su ,na većoj udaljenosti,
ili koja su u manjoj meri izložena
zagađenju« Ove elemente donose
vjetrovi u »brojnim jedinjenjima u vidu
gasova, para, tečnosti ili čvrstih čestica
različitih dimenzija pokupljenih u prolazu
preko Bora, Popovca, Paraćina, Zaječara«
od kojih je Rtanj udaljen do 45 kim ali
i u industrijskim područjima Majdanpeka
d Prahova udaljenih do 80 km. Elementi i
njihove količine, posebno u čađi a posebno
u lišću, prikazana su u tabličnom pregledu.


Daljnja tri glavna članka su:


1. Jovanović, B., V u k i č e v i ć,
Emilija i A v d a 1 o v i ć, Vera: Neke planinske
zajednice crne i bele jove u okolici
Sjenice,
Misli ć, V. i Jovanović, B.: Mešovita
šuma bukve, jele i smrče (Piceeto-Abieti


i!«


-Fagetum moesiacum s. 1.) u Srbiji j njen
značaj te


Vas dl je vic, B.: Posebne vrednosii
hidroloških pojava i neka pitanja njihove
zaštite u SR Srbiji.


Slijede rubrike »Prikazi« (knjigaskupova), »Iz rada Republičkog zavoda
za zaštitu prirode« d »Bibliografija«.


U rubrici »Iz rada Rep. zavoda za zaštitu
prirode« I. P a ,n i ć izvješćuje o »programu
zaštite, uređenja i korišćenja strogog
prirodnog rezervata ´Crveni potok´ u
Nacionalnom parku Durmitor« (na lokalitetu
zv. Mitrovac) u okviru kojeg se nalazi
»jedno od najinteresantnijih staništa
omorike (Picea omorica Panč.) u mešovitom
šumskom ekosistemu u kome su
dominantne jela, smrča, omorika, bukva i
javor u spratu drveća«. Najinteresantnije
po tome, što tu omorika ne raste na »strmim
litičastim stranama, izrazitih severnih
ekspozicija«, kako se prije smatralo
isključivim staništem omorike, nego na
terenu »skoro potpune ravni, sa jedva izraženom
mikroespozLcijom, veoma vlažnom,
skoro močvarnom« (Čolić, 1953).
Međutim već je i prije zabilježeno postojanje
stabala izvan »klasičnih« tipičnih
omorikovih staništa u Vli´šegradskorn području
(v. Sum. list, 1938.: O. Piškorić:
Prilog poznavanju omorike — Picea omorica
Panč.).


Milica M i r k o v i ć, bibliotekar Republičkog
zavoda za zaštitu prirode Beograd,
prikazala je »bibliografijue radova J os
i f a Pančića ,i radova o Josipu Pančiću
«, koju treba dopuniti s još dvije jedinice.
Prema Šumarskoj bibliograf ji 1846


— 1946 A. Kaudersa (Zagreb, 1946) u prikazu
Mirkovićke misu navedene jedinice:
Medić , M.: Josip Pančić, Glasnik Hrvatskog
prirodoslovnog društva, III pag.
154—160, Zagreb, 1888, i


B a k r a n i n, (N.): Ne zaboravimo naše
stare. Jugoslavenska šuma, III, br. 1—2,
Zagreb, 1922.


O. Piškorić