DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu



ŠUMARSKI LIST 1-2/1988 str. 58     <-- 58 -->        PDF

Znatna količina topola i vrba (OML) su u to doba kao zrela stabla
sječeni u svim šumama na nižim položajima duž bara i niza, a dobrim dijelom
su bila već suhovrha ili polusuha.


Sušenje po vrstama drveća i periodima od 5 godina


Tablica 1.


o
— a
.2 I uv-a
CU 0 X &
c
8«
-5 E
´S« m E SE
a
o0.
SE o S
o c a3M
21
4> "o
´S" <">
C *´
s «
1950-
55 203.201 37.594 139.173 11.983 11.783 7.441 411.175
cuEg
2.140
56-
60 76.442 39.222 7.388 45.754 6.247 18.976 194.029 2.119
61 --65 37.443 19.761 8.842 6.044 3.193 4.368 79.651 36.002
66-
70 42.854 16.184 90.682 7.721 49 609 158.099 16.660
71 --75 75.218 4.266 64.507 2.266 10.985 116 157.358 6.620
76-
80 98.476 3.132 11.358 2.403 29.531 29 144.929 2.780
81 --85 95.288 3.896 3.685 6.121 9.620 85 118.695 3.500
1950-
85. g.
prosjek/god.
628.922
17.470
124.055
3.446
325.635
9.045
82.292
2.286
71.408
1.984
31.624 1,263.936
878 35.109
69.821
1.937


Iznimno prvi period od 1950—55. godine ima 6 godina. Vjetrolomi koji
su uneseni u zadnju kolonu obračunati su u ukupnu količinu sušaca. Velika
količina vjetroloma u periodu 1961—70. god. posljedica je vrlo jakog ciklona
u 1965. godini, a masa je realizirana 1965. i 1966. godine.


Sve količine sušaca i vjetroloma uzete su iz »Iskaza izvršenih sječa«,
što drugim riječima znači da su šušci posječeni redovito 1—2 godine nakon
što su nastali, a samo rijetko i iste godine.


Izuzmemo li prvih deset godina, tada je vidljivo da količina sušaca kod
hrasta neprestano raste, dok kod jasena opada, što je i razumljivo jer raste
i učešće hrasta u masi po hektaru, dok jasen opada jer se proredom jasen
svp više vadi zbog sječne zrelosti (80—90 godina).


Nakon velike količine brijestovih sušaca u razdoblju 1950—55. god. i
nešto manje 1956—60. godine (brijest + OTL) količina sušaca naglo opada
između 1961—65. godine, da bi u narednih 15 godina brijest definitivno nestao
iz ovih šuma.


Već sam naprijed naveo da brijesta ima dosta u mladim sastojinama do
10 godina, nakon čega se suši i propada. OTL (ostale tvrde listače) — grab,
klen i druge vrste suše se u neznatnoj količini i ako je njihovo učešće u
masi znatno.


Vrlo veliko sušenje euroameričkih topola u razdoblju 1971—85. god.
dovelo je do potpunog napuštanja uzgoja topola, osim na aluviju uz Dunav.
Topole koje su bile podignute na neadekvatnim tlima stradale su od
napada bolesti kore, Dothichiza populea i bolesti lišća, Marssonina sp.. Površine
pod topolama iznosile su u 1970. g. nešto više od 5.000 ha i od tada se
površine stalno smanjuju da bi danas ostale samo još na površinama gospodarske
jedinice »Vukovarske dunavske ade«.


56