DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 6-9/1991 str. 123 <-- 123 --> PDF |
Tip je definiran kao kategorijska jedinica takvog karaktera da je svaka jedinica unutar kategorije više slična nekoj drugoj jedinici unutar kategorije, nego bilo kojoj jedinici u bilo kojoj drugoj kategoriji. Pritom se polazi od pretpostavke da različita kombinacija određenih karakteristika različito definira ponašanje šume. Svaki tip šume najbolje je prezentiran jednim prototipom koji može biti identificiran postupkom elementarne faktorske analize. Iako se radi o dosta kompleksnom postupku, čini se da baš taj postupak najviše odgovara za analizu mase podataka sa 3.000 već postavljenih ploha iz velikog broja šumskih sredina. Pomoću faktorske analize ustanovilo bi se da li brojne konkretne manifestacije šumskih sredina imaju neke zajedničke dimenzije, odnosno zajedničke faktore, koji su možda latentno prisutni i koje treba razotkriti, tj. identificirati. Jedan ili više takvih faktora koji bi se empirijski odredili i označili s obzirom na njihove najznačajnije komponente (kriterij: visina korelacije pojedinih indikatora sa zajedničkom dimenzijom, odnosno faktorom) mogu adekvatno reprezentirati desetine operativnih indikatora. Time je omogućen postupak za građenje novih teorijskih indikatora-pojava kao kompleksnijih, indikativno formiranih varijabli, koje mogu poslužiti kao osnov za tipološku analizu šumskih sredina u daljnjim istraživanjima. U isto vrijeme faktorska analiza daje neposrednu osnovu za formiranje kompleksnih mjerila i može poslužiti kao kriterij za ponderiranje indikatora koji su uključeni u mjerilo neke opće dimenzije; šumskih sredina. Na osnovi faktorske analize bilo bi moguće sadržinski odrediti karakteristike različitih šumskih sredina, kao i empirijski utvrditi što sačinjava osnovu šumskog kontinuma i što predstavlja one karakteristike koje najviše objašnjavaju varijancu, obim i dinamiku promjena u šumskim sredinama. U analitičkom postupku proučavanja i diferenciranja tipova šuma može se poći od šumske sastojine i od šumskog staništa da bi se utvrdila međusobna zavisnost i uvjetovanost. Međutim kod sinteze, odnosno definiranja i ograničavanja tipova šuma kao florističko-ekološko-proizvodne cjeline i kategorije, tip šume obuhvaća i karakterizira samo stanište. Zadaci koji nam predstoje su istraživanja: 1. Odnos tla i vegetacije; 2. Izdvajanje indikatorskih vrijednosti ekoloških grupa kojo koreliraju sa svojstvima tla; 3. Utjecaj klime s posebnim naglaskom na mikroklimu i reljefa na prinos; 4. Utvrđivanje pojedinih specijesa i njihovih varijeteta koji u jednako povoljnim uvjetima daju bolji prinos; 5. Utvrđivanje sastojina koje u zatečenom stanju ne mogu u dovoljnoj mjeri iskoristiti proizvodni potencijal ili koje nisu na odgovarajućem staništu; 6. Štampanje karata tipova šuma u mjerilu 1:100.000, jer one predočavaju prostorno rasprostiranje tipova njihove veličine i značaj; 7. Projektiranje baze podatke, s ciljem da se omogući upotreba ogromnog broja podatka s 3.000 ploha. |