DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 11-12/2011 str. 14 <-- 14 --> PDF |
O. Tančeva Crmarić, S. Štambuk, Z. Šatović, D. Kajba: GENOTIPSKARAZNOLIKOST DIVLJE TREŠNJE ... Šumarski list br. 11–12, CXXXV (2011), 543-555 (EMPAS14) do 1,000 (PCeGA) s prosječnom vrijednoću od 0,661 ukazujući na visok udio heterozigotnih genotipova kod divlje trešnje. Viša vrijednost HO od 0,8 je utvrđena kod mikrosatelitnih biljega EMPA005 (0,875) i EMPA018 (0,833). Informacijski sadržaj polimorfizma (PIC) se kretao od 0,336 (EMPAS14) do 0,798 (PCeGA) s prosječnom vrijednošću od 0,623. Samo su tri mikrosatelitna biljega imali vrijednost PIC veću od 0,75. Očekivanu heterozigotnost od 0,56 dobili su Guarino i sur. (2009). Kod ostalih Prunus vrsta dobiveni su rezultati za HE kod breskve od 0,47 (Testolin i sur.2000) i 0,45 Slika2. Broj alela 15 mikrosatelitnih biljega u odnosu na učestalost u skupini od 24 klo( Sosinski i sur.2000), a kod ma- nova divlje trešnje relice 0,51 (Hormaza 2002). Kod Figure 2Number of alleles at 15 microsatellite markers in relation to its frequency as ana- lysed in 24 wild cherry (Prunus aviumL.) clones kultivirane trešnje detektiran je ni zak stupanj polimorfizma uporabom RAPD biljega (Stockinger i sur. 1996, Gerlach i Stosser 1998), kao i uporabom izoenzima (Bošković i To- butt 1997, Beaver i sur. 1995). U ovim istraživanjima nizak stupanj polimorfizama sHO od 0,5 dobiven je samo za mikrosatelitne biljege EMPA017 (0,417), EMPAS11 (0,375) i EMPAS14 (0,333) te za EMPAS06 (0,542). Is t ra živači koji rade na očuvanju genet skih resursa i šumari posljednjih go dina intenzivno koriste brojnost al ela i visoku heterozigotnost moleku la rnih biljega za većinu šumskih vr sta zbog genotipizacije istih, ali i fingerprintinga sadnog materijala (Pijut i sur. 2007). Vrlo je bitna up oraba molekularnih biljega za po tr ebe pravilnog gospodarenja šu mama te certificiranje i karakteriza ciju porijekla sjemena (De Cuyperi sur.2005). Na slici 2. prikazan je histogram učestalosti alela analiziranih mikrosatelitnih biljega. Od ukupno 100 alela, 45 ih je imalo učestalost ma nju od 0,05 (5 %), a čak 31 alel je za bilježen samo u jednoj jedinki. Na jučestaliji aleli bili su EMPA017/240 (0,791) i EMPAS14 (0,771) U tablici 2. prikazani su osnovni parametri genetske raznolikosti analiziranih regija (Bjelovar, Koprivnica, Zagreb). Prosječan broj alela (Nav) zapažene i očekivane heterozigotnosti nisu se znatno razlikovale između regija. Istraživanje provedeno u njemačkim pokrajinama Roringen iWibbecke (Höltkeni Gregorius 2006) pokazala su prosječno 5,5 alela po lokusu. WunschiHormaza(2004) u istraživanju 76 kultivara trešnje s 34 mikrosatelitnih para primera, koji su prethodno bila razvijena za breskvu, identificirala su 72 genotipska profila. Broj alela po lokusu je bio 3,7 dok je prosječna heterozigotnost bila 0,49. Očekivana heterozigotnost (HE) u ovom istraživanju po regijama je bila ujednačena i iznosila je za Bjelovar 0,667, za Koprivnicu 0,676, te najmanje za Zagreb 0,655.Veću heterozigotnost (HE) od 0,66, pomoću sedam SSR lokusa kod trešnje, dobili su Schueler i sur. (2003), uspoređujući s dotadašnjim rezultatima kod breskve (HE) od 0,47 (Testolin i sur.2000) i 0,51 (Hormaza 2002), no oni su uspoređivali samo validne rezultate informativnih lokusa u njihovim proračunima. Stoeckel i sur. (2006) ukazali su na to da je divlja trešnja dje lomično samoinkompatibilna šu mska vrsta sa obilatom heterozigotnošću, što je slabo istraživani fenomen. Tablica 2.Veličina uzorka (n), prosječan broj alela (Nav), alelno bogatstvo (Nar), broj bio je najveći u regiji Zagreb jedinstvenih alela (Npr), te zapažena (HO) i očekivana heterozigotnost (HE) (5,533), a najmanji u regiji Bjelovar klonova divlje trešnje po regijama (Bjelovar, Koprivnica, Zagreb) (3,467). Procjenom alelnog bogat- Table 2 Sample size (n), average number of alleles (Nav), allelic richness (Nar), stva utvrđeno je da je prosječan broj number of private alleles (Npr), and observed (H ) and expected hetero- O alela znatno ovisio o broju uzorko-zygosity (H ) of wild cherry clones in three regions (Bjelovar, Kopri- E vnica, Zagreb) vanih genotipova po regiji, tako da se nakon korekcije na veličinu uzorka, regije nisu znatno razlikovale po alelnom bogatstvu. Najveći broj jedinstvenih alela (29) zabilježen je u regiji Zagreb. Vrijednosti Regija Region n Nav Nar Npr HO HE Bjelovar 4 3.467 3.467 6 0.667 0.653 Koprivnica 7 4.133 3.493 8 0.676 0.686 Zagreb 13 5.533 3.543 29 0.655 0.655 |